Ο Αλέξανδρος Αρβανιτάς πάει ..διακοπές.. Και πριν φύγει μας γράφει για τη Βηρυτό (σ.σ. είμαστε όλοι, όλοι λιβανέζοι), τη Νάξο (και τον Γλέζο), σχολιάζει το γεγονός ότι η σημερινή κυβέρνηση συνεχίζει να εκπλήσσει με τις κινήσεις της και … αποκαλύπτει που βρίσκεται σήμερα ο Επαμεινώνδας Κορκονέας
Τα εθνικά θέματα έχουν ατονίσει, όπως είναι φυσικό. Τα θέματα υγείας ωστόσο βρίσκονται σε έξαρση. Την Πέμπτη είχαμε 153 νέα κρούσματα, αριθμός-ρεκόρ. Το μπάχαλο με τις μάσκες και την υγειονομική προστασία συνεχίζεται. Κάθε μέρα και κάτι καινούργιο.
Του Αλέξανδρου Αρβανιτά
Αλλά όταν γίνεται προσπάθεια να τετραγωνίσουμε τον κύκλο, εμφανίζονται οι δυσκολίες. Και οικονομία και υγεία και κοινωνική συνοχή; Δύσκολα πράγματα. Είπα κοινωνική συνοχή και θυμήθηκα τα αναδρομικά των συνταξιούχων. Εκεί να δείτε πού πήγε αυτή η περιβόητη κοινωνική συνοχή. Όπως, όμως, και να έχει, ο Λίβανος βρίσκεται στην κορυφή της επικαιρότητας. Δυστυχώς, για πολύ δυσάρεστο λόγο. Ας ελπίσουμε να λήξει γρήγορα όλος αυτός ο τρόμος που ζουν και από κει και πέρα η διεθνής κοινότητα και η αλληλεγγύη των πολιτών του πλανήτη να συμβάλουν, ώστε η πολύπαθη χώρα να επουλώσει τις πληγές της…
* Αυτό που συνέβη στη Βηρυτό μοιάζει βγαλμένο από μυθιστόρημα του Όργουελ. Η πρωτεύουσα του Λιβάνου θυμίζει κρανίου τόπο. Οι νεκροί εκατοντάδες, οι τραυματίες χιλιάδες και οι ζημιές ανυπολόγιστες. Αμέτρητα παραμένουν τα «γιατί», προκειμένου να εκφράσουν τον πόνο όλων μας μπροστά στην τεράστια τραγωδία που βιώνουν εκεί οι συνάνθρωποί μας. Ένα μόνο πράγμα να τονίσουμε, το οποίο είναι αυτονόητο. Στο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν είμαστε μαζί τους, γιατί βρισκόμαστε πάντα στην πλευρά αυτών που υποφέρουν…
* Ο Γερμανός πολιτικός του 19ου αιώνα, Ότο φον Μπίσμαρκ, έλεγε: «Πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού». Αυτή, ωστόσο, κρίνεται ως επιτυχημένη ή αποτυχημένη εκ του αποτελέσματος. Η κυβέρνηση επέδειξε γρήγορα αντανακλαστικά και με το ταχύτατο lockdown που επέβαλε πιστώθηκε ελάχιστους νεκρούς και λίγα -σε σχέση με άλλες χώρες- κρούσματα, κατά την πανδημία. Όμως, η κατάσταση αντιστρέφεται με τον πλέον εμφανή τρόπο. Το άνοιγμα της οικονομίας -κυρίως του τουρισμού- απέτυχε. Τόσο τα κρούσματα όσο και οι θάνατοι αυξήθηκαν με πολύ γρηγορότερο του αναμενόμενου ρυθμό. Η πίεση υπήρξε πολύ μεγάλη για την άρση των υγειονομικών περιορισμών, καθώς ο τουρισμός αποτελεί τη «βαριά βιομηχανία» μας. Αποτελεί όμως ακραία δημαγωγία και προπαγάνδα του αισχίστου είδους να αποθεώνεται η κυβέρνηση στις επιτυχίες και να καταγγέλλονται οι πολίτες στις αποτυχίες. Να εγκαλούνται για έλλειψη ατομικής ευθύνης, την ίδια ώρα που δεν ενισχύθηκαν οι δομές αυτού του προβληματικού ΕΣΥ, το οποίο πάλι θα κληθεί να σηκώσει το βάρος, σε μια νέα, ενδεχόμενη κρίση. Βεβαίως, ούτε λόγος για δωρεάν μάσκες και τεστ! Η κυβέρνηση επέλεξε να μοιράσει τα χρήματα που προέκυψαν από τις θυσίες του ελληνικού λαού σε κάθε λογής επιχειρηματία, αλλά… αμέλησε να θωρακίσει επιπλέον τη δημόσια υγεία. Το γεγονός ότι οι κυβερνώντες άλλαζαν θέση για την υποχρεωτικότητα χρήσης της μάσκας και επίσης ότι τόσο ο πρωθυπουργός όσο και μέλη του υπουργικού συμβουλίου δεν τη φορούσαν σε δημόσιες συναθροίσεις, είναι ενδεικτικό της αλλοπρόσαλλης κατάστασης. Περιθώρια βεβαίως υπάρχουν για βελτιωτικές κινήσεις, αρκεί να επιδειχθεί σοβαρότητα, αποφυγή υγειονομικών εκπτώσεων εν ονόματι του τουριστικού συναλλάγματος και, κυρίως, το συγκεκριμένο θέμα υγείας να αναλάβουν οι καθ’ ύλην αρμόδιοι, δηλαδή οι επιστήμονες και όχι οι πολιτικοί.
* Το επιτελικό κράτος δεν παύει στιγμή να μας εκπλήσσει. Στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς ίσχυσε η πληρότητα 65%, ευτυχώς μέχρι τις 4 Αυγούστου. Όταν κάποιος έμπαινε σε δημόσιο όχημα, όφειλε να υπολογίσει -φαντάζομαι με το μάτι- την πληρότητά του. Αν βρισκόταν υπεράριθμο, τότε οι επιπλέον επιβάτες καλούνταν να πληρώνουν πρόστιμο 150 ευρώ. Το γεγονός ότι στις στάσεις ο κόσμος ανεβοκατέβαινε, φαίνεται ότι δεν απασχόλησε τους αρμοδίους. Τα Μαθηματικά μας θέλουν ξεσκόνισμα, γιατί αλλιώς τη βάψαμε. Εννοείται ότι δεν πέρασε από το μυαλό των υπευθύνων να αυξηθούν τα δρομολόγια, ώστε να ξεκινάς για τη δουλειά σου Δευτέρα και να φτάνεις στον προορισμό σου την ίδια μέρα και όχι κάποια άλλη. Ενδεικτικό της όλης σουρεαλιστικής κατάστασης υπήρξε το γεγονός ότι στα πλοία, ειδικά, αυξήθηκε στο 80% η πληρότητά τους! Φανερό ότι για τον τουρισμό κάνουμε τα στραβά μάτια και η υγειονομική προστασία μπορεί να πάει και λίγο πίσω. Γνωστό, άλλωστε, το κόλπο. Αν χρειαστεί, «μπουκώνουμε» ξανά τα ΜΜΕ για να μας κάνουν την προπαγάνδα, αναφερόμαστε στην ατομική ευθύνη των πολιτών και καθαρίσαμε με τις δικές μας ευθύνες. Και, τέλος, μην ξεχνάμε ότι το εφοπλιστικό λόμπι είναι πανίσχυρο…
* «Δεν είναι επικίνδυνος ο συνωστισμός για 2-3 ώρες στα πλοία», είπε, συγκεκριμένα, ο υπουργός Τουρισμού, Χάρης Θεοχάρης. Στο κράτος-μπανανία ο κύριος αυτός παραμένει στο πόστο του!
* Ο κ. Άδωνις Γεωργιάδης κυκλοφορούσε επί μήνες χωρίς μάσκα ή με μια διαφανή προσωπίδα, την οποία φορούσε ακόμη και σε επίσημες συναντήσεις. Τη Δευτέρα βγήκε ζωντανά στον ΣΚΑΪ, από το γραφείο του, φορώντας μάσκα! Και μετά θέλεις να σε παίρνουν στα σοβαρά οι συμπολίτες σου. Σοβαρά, τώρα;
* Σε ό,τι αφορά στο νησί σας και την άρνηση της δημοτικής πλειοψηφίας να μετονομαστεί το ΓΕΛ Νάξου σε Μανώλης Γλέζος, μόνο τούτο ταιριάζει στην περίσταση, με μία λέξη. Ντροπή! Τίποτα άλλο.
* Κάτι σχετικό με τους συνταξιούχους και τα αναδρομικά. Θυμάστε, φαντάζομαι, το επικοινωνιακό σόου του πρωθυπουργού -εννοείται προεκλογικά- για την περιπέτεια των ανθρώπων του μόχθου και τις υποσχέσεις για την άρση της αδικίας. Και βεβαίως οι συνταξιούχοι έτρεξαν να τον ψηφίσουν, μπας και λυθεί το πρόβλημά τους. Είναι λίγο τρελό ότι αυτοί που πρωτοστάτησαν στη θεσμική αφαίμαξή τους, να υπόσχονται λύση στο πρόβλημα, αλλά τι να γίνει. Πολλά τα ελληνικά παράδοξα στον τόπο μας. Ακόμη και την τελευταία βδομάδα, ο κύριος Μητσοτάκης εξακολουθούσε να υπόσχεται. «Θα σεβαστούμε τις αποφάσεις της δικαιοσύνης και οι συνταξιούχοι θα πάρουν ό,τι δικαιούνται. Είτε έχουν προσφύγει στα δικαστήρια είτε όχι. Το κόστος ανέρχεται σε 1,4 δισ. ευρώ». Τελικά, δεν θα πάρουν όλοι οι συνταξιούχοι τα αναδρομικά, αλλά μόνο εκείνοι που παίρνουν πάνω από 1.000 ευρώ. Οι υπόλοιποι ας πρόσεχαν. Και ασφαλώς ό,τι αφορά μόνο στις κύριες συντάξεις. Ούτε ένα ευρώ για τις επικουρικές. Το δε κόστος του 1,4 δισ. ευρώ κατέληξε περίπου 400 εκατ. ευρώ. Καλό είναι να γνωρίζουμε, ωστόσο, δύο πράγματα. Πρώτον: Ας μη δένουμε κόμπο τις υποσχέσεις των πολιτικών, όλων των αποχρώσεων. Οι υποσχέσεις από τις πράξεις απέχουν όσο η Κοζάνη με τη Λοζάνη. Άλλωστε, δίνονται προεκλογικά. Δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να υλοποιούνται και μετεκλογικά, έτσι, μάγκες μου; Δεύτερον: Όλοι οι πολιτικοί δίνουν όρκους πίστης στη δικαιοσύνη και τις αποφάσεις της. Αυτό ισχύει εν μέρει. Σέβονται, ασφαλώς, τις δικαστικές αποφάσεις, μόνο αν είναι του γούστου τους. Αν δεν είναι, τόσο το χειρότερο για τις αποφάσεις και τους λειτουργούς της…
* Ο ανασχηματισμός –όχι μόνο αυτής της κυβέρνησης αλλά όλων ανεξαρτήτως των κυβερνήσεων- έχει νόημα όταν διαπιστώνονται τα λάθη από την άσκηση της πολιτικής και αυτή αλλάζει. Αυτό βεβαίως εξαρτάται κυρίως από τις προθέσεις του πρωθυπουργού. Το να προθέσεις, όμως, δύο νέους υφυπουργούς και να αναβαθμίσεις δύο υφυπουργούς σε αναπληρωτές υπουργούς, δεν αγγίζεις την ουσία του προβλήματος. Αυτό όμως δεν αναιρεί το γεγονός ότι τα πρόσωπα είναι φορείς ιδεών. Έτσι, η αναβάθμιση του κυρίου Σκυλακάκη σε αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών ασφαλώς και κάτι σηματοδοτεί. Γιατί ο συγκεκριμένος χαρακτηρίζεται ακραιφνής νεοφιλελεύθερος, με ό,τι σημαίνει αυτό για την οικονομία και τους πολίτες.
* Ο αστυνομικός Επαμεινώνδας Κορκονέας, ο κύριος που δολοφόνησε εν ψυχρώ τον 15χρονο Αλέξη Γρηγορόπουλο, έγινε πρόσφατα επίτροπος σε ναό, στη Στούπα Μεσσηνίας. Όλοι οι καλοί -και κυρίως εθνικόφρονες- χωράνε στη ζεστή αγκαλιά της Εκκλησίας μας. Κανένας δεν χάνεται…
* Είναι τόσο φανερό ποιος κάνει κουμάντο στις ΗΠΑ. Από ιδρύσεως κράτους οι εταιρίες έχουν τον πρώτο λόγο. Τα τελευταία χρόνια, ωστόσο, οι πολυεθνικοί κολοσσοί γιγαντώθηκαν και με κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο περνούν την πολιτική που τους βολεύει. Αυτό δεν σημαίνει ότι ο εκάστοτε πρόεδρος είναι αμελητέα ποσότητα και δεν ενδιαφέρει την παγκόσμια κοινή γνώμη ποιος κινεί τα νήματα αυτής της υπερδύναμης. Στο εξαιρετικά σημαντικό θέμα του COVID-19 ο κύριος πρόεδρος λέει ό,τι του κατέβει στο κεφάλι. Οι νεκροί στη χώρα ξεπερνούν ήδη τις 160.000 αλλά τα… παιδία παίζει. Γράφοντας στα παλαιότερα των υποδημάτων του τους επιστήμονες, ο Ντόναλντ Τραμπ επιμένει ότι τα πάντα είναι υπό έλεγχο και η οικονομία είναι έτοιμη να απογειωθεί. Ευτυχώς δεν εκλέχτηκε στην εποχή του Ψυχρού Πολέμου, γιατί όλο και κάποιο κουμπάκι θα… πείραζε και ο πλανήτης θα ζούσε τον Αρμαγεδδώνα του 20ού αιώνα…
* Δεν πρέπει η ανθρωπότητα να ξεχάσει ποτέ τη θλιβερή επέτειο χρήσης ατομικής βόμβας σε Χιροσίμα και Ναγκασάκι. Ο Μενέλαος Λουντέμης έγραψε στο «Οδός αβύσσου, αριθμός μηδέν» μια φράση που αποτυπώνει ανάγλυφα το μέγεθος της ασύλληπτης καταστροφής: «Σώπασαν οι λύκοι, γιατί ούρλιαζαν οι άνθρωποι». Να θυμόμαστε πάντα τι σημαίνει τραγωδία και άνθρωπος. Και οι δύο πόλεις της Ιαπωνίας είναι εδώ για να μην το ξεχνάμε…
Ύστερα απ’ όλα αυτά, ήρθε η ώρα και για μας να κλείσουμε τα κομπιούτερ και να ξεκουραστούμε. Να γεμίσουμε τις μπαταρίες μας, να διαβάσουμε, να έρθουμε πιο κοντά με τα αγαπημένα μας πρόσωπα. Κυρίως, όμως, να κολυμπήσουμε, γιατί στην Αθήνα βλέπουμε τη θάλασσα μόνο στα δελτία ειδήσεων. Εύχομαι να περάσετε όμορφα, να ξεκουραστείτε και να οπλιστείτε με υπομονή, καθώς ο χειμώνας προβλέπεται δύσκολος. Εμείς θα τα πούμε ξανά την πρώτη εβδομάδα του Σεπτέμβρη. Μέχρι τότε να είστε όλοι καλά, αισιόδοξοι και κυρίως υγιείς…
