“Απ’ όλα έχει ο μπαχτσές” μας αναφέρει ο Αλέξανδρος Αρβανιτάς και αναλύει με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο, όλα όσα είδε, διάβασε ή άκουσε την εβδομάδα που μας πέρασε…
Διεύρυνση, «Μεγάλος Περίπατος», καβγαδάκια των σταρ και συμπτώσεις. Πολλές συμπτώσεις. Και να ξέρετε ότι για το ρόλο του τυχαίου στην Ιστορία έχουν γραφτεί άπειρα φιλοσοφικά δοκίμια. Α, πέφτει και καμιά βουρδουλιά ενίοτε. Πάντα κάποιος λόγος θα υπάρχει.
Του Αλέξανδρου Αρβανιτά
Τελικά, όμως, σ’ αυτόν τον τόπο δεν πλήττεις ποτέ. Εμφανίστηκε στα πράγματα και ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ. Γιατί, αν δεν μιλήσει ο συγκεκριμένος για τα προβλήματα της εργατικής τάξης, ποιος θα το κάνει; Επίσης, να μην το ξεχάσω, μόνο ο δήμαρχος έχει δικαίωμα στο μποτιλιάρισμα. Οι υπόλοιποι, λαϊκάτζες και φτωχάτζες, τα κουβαδάκια σας και σ’ άλλη παραλία. Άκου πορείες, διαδηλώσεις και διαμαρτυρίες. Γιατί, βρε; Δεν σας τα εξηγώ ωραία;
* Τα κόμματα εξουσίας, από καιρού εις καιρόν, αισθάνονται την ανάγκη να αυξήσουν την εκλογική πελατεία τους. Αυτό το ονομάζουν διεύρυνση, ανασυγκρότηση, κάλεσμα ενότητας και ό,τι άλλο έρθει στο νου τους. Έτσι, φροντίζουν να εντάξουν στους κόλπους τους συνήθως επώνυμα πρόσωπα, χωρίς να τους ενδιαφέρει αν την προηγούμενη περίοδο αυτά τους είχαν στήσει στον τοίχο. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν γινόταν να αποτελέσει εξαίρεση του κανόνα. Ο ηθοποιός, Απόστολος Γκλέτσος, δήλωσε προσφάτως: «Είμαι ένας απλός κωπηλάτης στον ΣΥΡΙΖΑ». Ο δε Αλέξης Τσίπρας αποθεώνεται για τη στάση του στα εθνικά θέματα και την έξοδο της χώρας από τα μνημόνια. Τέλος, χαρακτηρίζεται ως «Ηγέτης μακράς πνοής, αυτόφωτος, ο οποίος κατάφερε να περάσει τη χώρα από συμπληγάδες, που υπό άλλες συνθήκες θα μπορούσαν να μας έχουν φτάσει μέχρι και σε εμφύλια διαμάχη». Να θυμίσουμε ότι ο εν λόγω κύριος παραιτήθηκε από δήμαρχος Στυλίδας μετά την υπογραφή της Συμφωνίας των Πρεσπών. Και επίσης πέρναγε γενεές 14 τον τέως πρωθυπουργό, γιατί «Όταν ο κ. Τσίπρας λέει ότι θα σκίσουμε τα μνημόνια και οι αγορές θα χορεύουν το… νταούλι του… αυτά δεν γίνονται. Μόνο μαθητής του δεκαπενταμελούς τα λέει αυτά». Γιατί να καταστρέψει η αλήθεια, άλλωστε, μια τόσο ωραία αφήγηση; Ο Χριστός και ο Απόστολος Γκλέτσος. Ο Χριστός…
* Αυτός ο «Μεγάλος Περίπατος», εκτός από το καρικατσαριό, φαίνεται να κοστίζει πολλά… ευρά, στα μάτια μου, τουλάχιστον. Κάτι σαν… μεγάλο ξεφάντωμα μοιάζει. Αλλά σάμπως ο κύριος Μπακογιάννης τα πληρώνει. Στην υγειά των κορόιδων. Έχουμε και λέμε, λοιπόν:
570 ορθογωνικές ζαρτινιέρες που κόστισαν 550 ευρώ ανά τεμάχιο.
22 ζαρτινιέρες «φοίνικας», 3.000 ανά τεμάχιο
3 κυκλικές ζαρτινιέρες, 3.000 ανά τεμάχιο
2 κυκλικές ζαρτινιέρες, 2.700 ανά τεμάχιο
41 κυκλικές ζαρτινιέρες, 1.600 ανά τεμάχιο
5 περιμετρικά παγκάκια, 5.700 ανά τεμάχιο
50 ποδηλατοστάτες, 390 ανά τεμάχιο
100 μεταλλικά καθίσματα με φωτισμό LED, 990 ανά τεμάχιο
25 ουασιγκτόνες, 1.700 ανά τεμάχιο
3 ουασιγκτόνες multi-trunk, 3.200 ανά τεμάχιο
38 ψευδοπιπεριές, 350 ανά τεμάχιο
10 καλλωπιστικές δαμασκηνιές, 600 ανά τεμάχιο
Λοιπά υλικά 897.689,32
Απ’ όλα αυτά τα έξοδα που έκανε ο… άριστος δήμαρχος Αθηναίων και γόνος της οικογένειας, δύο μου έκαναν εντύπωση. Τα πέντε περιμετρικά παγκάκια, κόστους 5.700 ευρώ έκαστο. Εκεί μάλλον παλουκώνεσαι αφόρητη πλέμπα και σηκώνεσαι Γιάννα Αγγελοπούλου. Και οι 38 ψευδοπιπεριές. Τα 350 ευρώ, κύριε δήμαρχε, μου φαίνονται πολλά. Μπορεί να προσδίδουν μια εσάνς υψηλής αισθητικής στην πρωτεύουσα, αλλά με τόσα χρήματα αγοράζεις το περιβόλι, το οποίο θα βγάζει κανονικές πιπεριές, λέω, τώρα, εγώ ο μπιθουλαίος. Μην το πάρετε, όμως, τοις μετρητοίς, γιατί εσείς φέρνετε άρωμα Ευρώπης και θα μας ξεβλαχέψετε οσονούπω. Είμαι σίγουρος…
* Κοιτάξτε κάτι συμπτώσεις, βρε αδέρφια, μα κάτι συμπτώσεις. Η εταιρία που έχει αναλάβει την εργολαβία για το βάψιμο στον «Μεγάλο Περίπατο», με αυτά τα υπέροχα χρώματα, είναι η Druckfarben. Τις δημόσιες σχέσεις της -κατά σύμπτωση- διαχειρίζεται η εταιρία AEA RELATE. Επικεφαλής της τελευταίας εταιρίας είναι η Αλεξία Μπακογιάννη. Άλλες συμπτώσεις, τώρα. Την ανάπτυξη των αιολικών πάρκων σε όλη τη χώρα έχει αναλάβει η κυρία Αλεξάνδρα Μητσοτάκη. Κατά διαβολική σύμπτωση, ο πεθερός του υπουργού της κυβέρνησης κυρίου Γεραπετρίτη κατασκευάζει τα αιολικά πάρκα, για τα οποία τις άδειες δίνει ο φορέας του Δημοσίου με τα αρχικά ΡΑΕ. Εκ νέου σύμπτωση, στην υπόθεση, καθώς νομικός σύμβουλος αυτής της εταιρίας είναι η σύζυγος του υπουργού κυρίου Γεραπετρίτη! Αυτά λοιπόν με τις συμπτώσεις. Άλλωστε, ο Γάλλος καλλιτέχνης, Ζαν Κοκτό, έλεγε: «Πρέπει να πιστεύουμε στην τύχη. Πώς αλλιώς θα εξηγήσουμε την επιτυχία αυτών που αντιπαθούμε;». Και αν αυτό το βρίσκετε πολύ ακραίο και μακριά από το πολιτικώς ορθόν, ο Αμερικανός συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας, Ισαάκ Ασίμοφ, έλεγε: «Το αστείο με τις συμπτώσεις είναι ότι συμβαίνουν».
* Σοκαριστική είδηση της τελευταίας στιγμής. Τσακώθηκε το αγαπημένο τηλεοπτικό ζεύγος Τανιμανίδης-Μπόμπα στο «Super Paradise». Αυτά διαβάζω και ύστερα, με τέτοια καταρρακωμένη ψυχολογία, άντε να πάω στη δουλειά. Και όχι μόνο να πάω, αλλά πρέπει κιόλας να αποδώσω. Γιατί η… ευπαθής ομάδα των εκδοτών περνάει και αυτή των παθών της τον τάραχο. Αλλά πού διάθεση να τους καταλάβουμε εμείς. Τελικά, μας έκανε κακό το διάβασμα ανατρεπτικών βιβλίων, όταν ήμασταν πιτσιρικάδες. Και πώς να το σώσουμε τώρα. Έλα μου, ντε; Πώς;
* Από τα… χειροκροτήματα της κυρίας Μαρέβα περάσαμε στα ξυλοφορτώματα του κυρίου Μιχάλη. Το πρωί της Τρίτης οι εργαζόμενοι στα δημόσια νοσοκομεία πραγματοποίησαν τετράωρη στάση εργασίας. Προσέξτε, όχι απεργία αλλά στάση εργασίας. Η Ομοσπονδία τους τόνισε: «Δεν χρειάζεται να επιχειρηματολογήσουμε πια για την αναγκαιότητα ένταξής μας στα Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα». Ενώ επισήμανε: «Το 10% των εργαστηριακά διαπιστωμένων κρουσμάτων κορονοϊού στη χώρα προέρχονται από υγειονομικούς και προνοιακούς υπαλλήλους». Πώς το έλεγε ο Στελάρας εκείνο το ωραίο τραγουδάκι;
«Ό,τι αρχίζει ωραίο τελειώνει με πόνο/οι πικραμένες καρδιές το ξέρουνε μόνο.
Είναι κακό στην άμμο να χτίζεις παλάτια/ο βοριάς θα τα κάνει συντρίμμια κομμάτια». Ορίστε, τι άλλο θέλετε; Σας ψυχαγωγώ, όπως μας ψυχαγωγεί και η κυβέρνηση με ό,τι λέει και κυρίως ό,τι κάνει. Ενίοτε πέφτει και καμιά βουρδουλιά, αλλά τι να γίνει. Επιτελικό κράτος είναι αυτό…
* Κουίζ: «To Netflix αποτελεί το δεινότερο εργαλείο νεομαρξιστικής προπαγάνδας». Προσέξτε. Μιλάμε για το αμερικανικό συνδρομητικό κανάλι, με δικές του παγκόσμιες παραγωγές και απίστευτα μεγάλο τζίρο ετησίως. Ποιος έκανε την παρακάτω δήλωση; Α) Θάνος Τζήμερος. Β) Κωνσταντίνος Μπογδάνος. Γ) Άδωνις Γεωργιάδης. Για να μη σας παιδεύω άλλο, όσοι απαντήσατε το Α ή το Γ, δυστυχώς, χάσατε. Δυστυχώς…
* Για όσους δεν το ξέρετε, εμφανίστηκε ο κύριος Γιάννης Παναγόπουλος. Ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ. Αυτός που ως πρόεδρος δυσκολεύεται να παρευρεθεί σε εργατικές συγκεντρώσεις, γιατί είναι πολύ… αγαπητός. Μιλώντας για το νομοσχέδιο της κυβέρνησης, είπε ότι δεν μπορεί να τοποθετηθεί με ένα «ναι» ή ένα «όχι». Θα μου πείτε τώρα, τι σχέση έχει αυτή η ΓΣΕΕ με την… κοινωνική αταξία: διαδηλώσεις, πορείες, απεργίες και αγώνες; Όσο εγώ με την Πυρηνική Φυσική. Μπορεί πάντως ο κύριος πρόεδρος να πει κάτι για τα προβλήματα του περιβάλλοντος; Γιατί ο συγκεκριμένος γνωρίζει καλύτερα από τον καθέναν πώς να προσαρμόζεται σε όλες τις συνθήκες. Είναι και του λιμανιού και του σαλονιού. Τις τελευταίες δεκαετίες είναι πολύ του σαλονιού και καθόλου του λιμανιού. Αλλά τι να γίνει; Η δόση φταίει και η εποχή, ασφαλώς…
* Αντιγράφω από το fb του φίλου και συναδέλφου, Γιάννη Αλμπάνη. Άνευ σχολίου. Και εννοείται ότι συμφωνώ μέχρι κεραίας: «Βλέποντας τους σημερινούς τεμενάδες στους τουρίστες, δεν μπόρεσα να μην κάνω τη σύγκριση πώς υποδέχεται αυτή η χώρα τους πρόσφυγες, οι οποίοι αντιμετωπίζονται με ακραία βία, αν και έρχονται από ανάγκη, όχι για διασκέδαση. Ξένοι οι μεν, ξένοι οι δε. Τους μεν τους αποθεώνουν, τους δε τους μισούν. Γιατί το πρόβλημα στην πραγματικότητα δεν εντοπίζεται στο γεγονός ότι είναι ξένοι, αλλά ότι είναι φτωχοί».
Μ’ αυτά και μ’ αυτά, μπήκε ο Ιούλης. Καυτός όχι μόνο ως προς τη θερμοκρασία, αλλά και σε ό,τι αφορά στον τουρισμό. Θα έρθουν, δεν θα έρθουν; Και αν έρθουν, θα είναι υγιείς ή θα μας μαντρώσουν πάλι μέσα το φθινόπωρο; Και ποιος ακούει τους Χαρδαλιάδες να μας λένε ξανά για την ατομική ευθύνη. Ατομική, έτσι; Τόσο η δημόσια μέριμνα όσο και η κρατική ευθύνη αφορούν άλλα κράτη, όχι το δικό μας. Η χώρα, ωστόσο, στην οποία ανθεί η φαιδρά πορτοκαλέα, ζει και βασιλεύει. Ποτέ δεν πεθαίνει, ασχέτως αν μας τρελαίνει καθημερινά. Οπλιστείτε όμως με υπομονή. Πολλή υπομονή. Γιατί έχουμε μεγάλη ανηφόρα. Και βεβαίως δεν θέλει στενοχώριες. Ό,τι και αν βλέπετε, ό,τι και αν συναντάτε, ρίξτε το στην παλαβή. Άλλωστε, ο Ιρλανδός θεατρικός συγγραφέας, Τζορτζ Μπέρναρντ Σο, μας έλεγε: «Ποτέ μην παλεύεις με τα γουρούνια, γιατί εσύ λερώνεσαι και εκείνα το ευχαριστιούνται». Καλή μας εβδομάδα…
