Στο πένθος βυθίστηκε το ελληνικό ποδόσφαιρο, καθώς έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 81 ετών ο Νίκος Αλέφαντος, ο προπονητής που μας έμαθε … μπαλίτσα. (video)
Πένθος στο ελληνικό ποδόσφαιρο… Και γενικότερα στον Ελληνικό Αθλητισμό.. Κι αυτό γιατί ο Νίκος Αλέφαντος δεν ήταν ένα πρόσωπο που μπήκε σε στενά όρια… Σε ηλικία 81 ετών έφυγε από τη ζωή, σήμερα Τρίτη 23 Ιουνίου, ο παλαίμαχος προπονητής, Νίκος Αλέφαντος. Σύμφωνα με πληροφορίες, η μορφή – θρύλος του ελληνικού ποδοσφαίρου αντιμετώπιζε το τελευταίο διάστημα σοβαρό πρόβλημα υγείας και ο θάνατός του επήλθε από καρδιακή προσβολή.
Υπήρξε μία από τις πιο χαρακτηριστικές φιγούρες του ελληνικού ποδοσφαίρου, που έγραψε τη δική του διαδρομή στα γήπεδα. Ο Νίκος Αλέφαντος γεννήθηκε στις 3 Ιανουαρίου του 1939 στην Αθήνα και μεγάλωσε στα Εξάρχεια, όπου διαμένει έως σήμερα. Αγωνιζόταν στη θέση του μεσοκυνηγού και σε μικρή ηλικία ξεκίνησε το ποδόσφαιρο από τον Αστέρα Εξαρχείων της συνοικίας του.
Στη συνέχεια μετακινήθηκε στις ΑΕ Χαλανδρίου, ΠΑΟ Ρουφ, Ολυμπιακό Πειραιώς (μετέχοντας σε έναν αγώνα πρωταθλήματος), Ατρόμητο Πειραιώς (Καμινίων), Ολυμπιακός Χαλκίδας (για τον οποίο σημείωσε τέρμα σε βάρος του αντίστοιχου του Πειραιά, όταν το 1963 επέστρεψε ως αντίπαλος στο Καραϊσκάκης), Παναιγιάλειο, Πανελευσινιακό και Βύζαντα Μεγάρων, όπου το 1969 τερμάτισε την καριέρα του.
Η καριέρα του ως προπονητής
Ο Αστέρας Εξαρχείων ήταν η πρώτη ομάδα που ανέλαβε ως προπονητής το 1969. Εργάσθηκε στους περισσότερους από τους πλέον δημοφιλείς ελληνικούς συλλόγους, με αποκορύφωμα τον Ολυμπιακό Πειραιώς στον οποίο εργάστηκε τρεις φορές (ανά μία δεκαετία: τέλη 1983, 1994 και 2004), αλλά και στους ΑΕΚ, ΠΑΟΚ, ΑΕ Λάρισας, Ηρακλή, Πανιώνιο και Εθνικό Πειραιώς. Στην Α’ Εθνική προπόνησε και τους ΟΦΗ, Καστοριά, Παναχαϊκή, Ιωνικό, Δόξα Δράμας, Κόρινθο, Απόλλωνα Καλαμαριάς, Προοδευτική και Εθνικό Αστέρα.
Παρακολούθησε τις προπονητικές και αγωνιστικές μεθόδους σπουδαίων προπονητών, όπως ο Ερνστ Χάπελ, o Κάρλος Αλμπέρτο Παρρέιρα, o Ένζο Μπεαρζότ, ο Μπομπ Πέισλι, ο Αρίγκο Σάκι, ο Μαρτσέλο Λίπι και ο Κάρλο Αντσελότι. Θαυμάζει τον Ζοζέ Μουρίνιο (τον οποίο θεωρεί καλύτερο στον κόσμο) και τον Σερ Άλεξ Φέργκιουσον, ενώ από τους παλαιότερους τον Ερνστ Χάπελ και τον Σέσαρ Λουίς Μενότι (μεταξύ άλλων).
Έχει ασκήσει έντονη κριτική στο στυλ παιχνιδιού «τίκι – τάκα» της Μπαρτσελόνα, το οποίο θεωρεί εξόχως βαρετό και βλαβερό για την ποιότητα του ποδοσφαίρου, ενώ αντίστοιχα έχει δώσει συγχαρητήρια σε προπονητές όπως ο Ντιέγκο Σιμεόνε και ο Αντόνιο Κόντε οι οποίοι το αντιμάχονται.
Κατά καιρούς έχει εκφραστεί με πολύ καλά λόγια για τον Ότο Ρεχάγκελ (αποθεώνοντας την τακτική που ακολούθησε στο Euro 2004) αλλά του έχει ασκήσει και δριμύτατη κριτική, ιδίως για τις επιλογές του μετά την κατάκτηση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος. Έχει μεγάλη κόντρα με τον Ντούσαν Μπάγεβιτς και τους δημοσιογράφους Αντώνη Πανούτσο, Αντώνη Καρπετόπουλο και Κώστα Νικολακόπουλο. Είναι φανατικός οπαδός του Ολυμπιακού,[εκκρεμεί παραπομπή] τον οποίο υπηρέτησε τόσο ως παίκτης όσο και ως προπονητής, ενώ τρέφει μεγάλη συμπάθεια για τον ΠΑΟΚ και τον Ηρακλή.
Δύο συνεχείς χρονιές στην αρχή της καριέρας του, με τον ΠΑΣ Γιάννενα το 1973–74 (για πρώτη φορά στην ιστορία του συλλόγου) και τον Πιερικό το 1974–75, πέτυχε ισάριθμες ανόδους στην Α’ Εθνική κατηγορία, κατακτώντας παράλληλα και τις δύο χρονιές το πρωτάθλημα της Β’ Εθνικής. Εκτός από τους δύο αυτούς τίτλους, έχει κατακτήσει και το κύπελλο Κύπρου 1996–97 ως τεχνικός του ΑΠΟΕΛ, μετά από νίκη με 2–0 επί της Ομόνοιας στον τελικό.
Τον Μάρτιο του 1978 ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της Καστοριάς, για να παραιτηθεί επεισοδιακά μετά από ένα μόλις αγώνα πρωταθλήματος. Η κίνηση προκάλεσε μακροσκελή ανακοίνωση του συλλόγου με κατηγορίες για εκ μέρους του Αλέφαντου παρακράτηση μη δεδουλευμένων αμοιβών, για εξυβρίσεις ποδοσφαιριστών, παραγόντων, οπαδών και συμπολιτών, για απειλές και εκβιασμό. Υπενθυμίζοντας ότι παρόμοιες συμπεριφορές του σε ΟΦΗ, Πιερικό και ΠΑΣ Γιάννινα είχαν πρόσφατα απασχολήσει αθλητικές αρχές και δικαιοσύνη, το διοικητικό συμβούλιο τον κατήγγειλε στους υφυπουργό και γενικό γραμματέα αθλητισμού, ΕΠΟ, Πανελλήνιο Σύνδεσμο Ελλήνων Προπονητών Ποδοσφαίρου και ΠΣΑΠ.
Ανάλογο περιστατικό με πρωταγωνιστή τον Αλέφαντο συνέβη και στις 12 Απριλίου 1987, όταν ως προπονητής της ΑΕΚ ξυλοκόπησε τον δημοσιογράφο Γιώργο Βενετούλια, επειδή του είχε ασκήσει κριτική για την απόφασή του να κάνει αλλαγή τον Θωμά Μαύρο στον αγώνα με τον Απόλλωνα Καλαμαριάς την προηγούμενη μέρα. Ο Βενετούλιας μετά τον ξυλοδαρμό του προσέφυγε στη δικαιοσύνη, με τον Αλέφαντο να τιμωρείται με δίμηνο αποκλεισμό από τα γήπεδα και πρόστιμο 100.000 δραχμών.
Στον Ολυμπιακό μακροβιότερη ήταν η παραμονή του το 1994, που κάλυψε σχεδόν όλη τη χρονιά (Ιανουάριος–Οκτώβριος), αλλά το πρωτάθλημα της περιόδου 1993–94 κατέκτησε η ΑΕΚ.
Στη Θεσσαλονίκη, ως προπονητής του ΠΑΟΚ και του Ηρακλή είχε αρκετά καλή πορεία (αν και για μικρό χρονικό διάστημα) και επαινέθηκε για το επιθετικό του ποδόσφαιρο. Ανέλαβε προπονητής του ΠΑΟΚ εν μέρει λόγω και της συμπάθειας και υποστήριξης του γνωστού οργανωμένου φιλάθλου Μάκη Μαυρομιχάλη («Μάκης ο μανάβης»). Παρέλαβε τον Ηρακλή σε πολύ κακή κατάσταση (1 βαθμό στο πρωτάθλημα μετά από 6 ματς) και κατάφερε να δημιουργήσει μια αποτελεσματική και άκρως επιθετική ομάδα (σε διάταξη 3–4–3) με αιχμές τους Βασίλη Χατζηπαναγή, Λάκη Παπαϊωάννου, Δανιήλ Παπαδόπουλο, Δημήτρη Αδάμου και Κώστα Μαλουμίδη.
Η ομάδα πραγματοποίησε εξαιρετικές εμφανίσεις και κατάφερε να κερδίσει στη Θεσσαλονίκη και τους τρεις μεγάλους των Αθηνών, 3–1 τους Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό και 3–0 την ΑΕΚ, τερματίζοντας τελικώς στην 3η θέση του πρωταθλήματος (ισόβαθμος με την ΑΕΚ).
Οι ατάκες που θα τον κρατήσουν στην ιστορία
Στην Προοδευτική (1998-1999) μένει για 26 αγώνες, καταφέρνει να παρουσιάσει μια δυναμική ομάδα, που πετυχαίνει τον στόχο της παραμονής στην κατηγορία. Ανακαλύπτει τον Τάσο Πάντο ενώ χαρίζει στα media και την επική ατάκα “μάθε μπαλίτσα”.
Ποτέ δεν δίστασε να εκφράσει δημόσια αυτό που είχε στο κεφάλι του. Ακόμα κι αν αυτές οι δηλώσεις του κόστισαν συγκρούσεις με παράγοντες, οπαδούς και νομοτελειακά, την απόλυση του. Λίγο πριν απολυθεί από την Παναχαΐκή, είχε δηλώσει για τον τότε πρόεδρο της ομάδας, Άρη Λουκόπουλο: “Όλη την εβδομάδα δεν μου έλεγε καλημέρα. Σαν να μη με γνώριζε. Παίζει διπλό παιχνίδι σε βάρος μου. Μήπως ήθελε να χάσω για να με διώξει; Ολους τους προπονητές τούς έχει κάνει ρόμπες, γιατί έχει αρρώστια να ανακατεύεται και να πιέζει για τη σύνθεση της ομάδας. Εγώ, επειδή βλέπω μεγάλη μπάλα, τον έστειλα αδιάβαστο. Να βγει και να πει αν με θέλει ή όχι. Ο κόσμος με αγαπάει και με αποθεώνει γιατί έχει το αλάθητο”.
Μετά την απόλυσή του από τον Ολυμπιακό το 1994, είχε δηλώσει στα ΝΕΑ: “Πολυχρονίου και Πέτροβιτς δεν είχαν αφήσει τίποτα όρθιο. Με τη δουλειά σπάσαμε παραδόσεις, παίξαμε καλό ποδόσφαιρο και πάνω από όλα φέραμε τον κόσμο και πάλι στο γήπεδο. Δυστυχώς, μετά την προετοιμασία, διαπίστωσα ότι υπάρχει ένα κύκλωμα το οποίο προσπαθεί να επηρεάσει τον πρόεδρο εις βάρος μου. Αυτοί οι άνθρωποι φοβήθηκαν ότι θα νικήσει η ομάδα στην Έδεσσα και τον Ιωνικό και ότι δεν θα μπορούσαν να με διώξουν, αφού θα έπαιρνα 12 πόντους σε 4 ματς”.
Μεγάλο του παράπονο; Οτι δεν τον πήρε ποτέ τηλέφωνο ο διαιτητής Δούρος.. Τι ειχε γίνει; Ο Αλέφαντος επιστρέφει ξανά στον Ολυμπιακό το 2004, με αποστολή να σώσει ένα πρωτάθλημα που μοιάζει ήδη κατακτημένο από τον Παναθηναϊκό. Ο ίδιος θα δηλώσει στα ΝΕΑ ότι η επιστροφή του στην ομάδα ήταν “θέλημα θεού” και θα κάνει μια καλή πορεία με την ομάδα, πετυχαίνοντας άνετες νίκες. Το ντέρμπι της Λεωφόρου με το ‘πέναλτι του Δούρου’ θα γίνει η τελευταία πράξη της προπονητικής πορείας του. Η απόλυση του από τον Ολυμπιακό έρχεται στα τέλη Μαΐου του 2004 κι η εμφάνιση του σε τηλεοπτική εκπομπή που παρουσίαζε η Έλλη Στάη θα γίνει viral πριν ακόμα επινοηθεί ο όρος, με τον ίδιο να ζητάει να βγει στο τηλέφωνο ο Κορίνθιος διαιτητής και να πει γιατί δεν έδωσε πέναλτι στον Ολυμπιακό. Ας βγει κάποιος σκηνοθέτης να μεταφέρει τη ζωή αυτού του ανθρώπου στο σινεμά. Του αξίζει.
Πριν από λίγα χρόνια, «Τα Παιδιά Από Την Πάτρα» του είχαν γράψει και τραγούδι, με τον οποίο τον αποχαιρετά ο ποδοσφαιρικός χώρος.
Με πληροφορίες από το ethnos.gr
