Υπάρχει και αυτή η άποψη… Ο Πάσχος Μανδραβέλης από τις σελίδες της “Καθημερινής” καταθέτει τις σκέψεις του έχοντας πίσω του εμπειρίες από την Κοζάνη (έχει γεννηθεί εκεί άλλωστε) τονίζοντας ” Το συγκεκριμένο κόμμα της ευαισθησίας, της οικολογίας και των παχέων λόγων, ζητεί να καεί κι άλλο κάρβουνο στη Δυτική Μακεδονία. Ετσι είναι οι επαναστατημένοι συντηρητικοί”.
Το Νυμφαίο είναι ένας πανέμορφος παραδοσιακός οικισμός στον νομό Φλώρινας. Ομορφότερος από την Τήνο, ακόμη και από τα Αγραφα, που επίσης κινδυνεύουν με «παραμόρφωση τοπίου» λόγω της εγκατάστασης ανεμογεννητριών. Βεβαίως, ο χαρακτηρισμός «ομορφότερος» είναι εντελώς υποκειμενικός.
Για την ομορφιά ισχύει ό,τι περί ορέξεως: κολοκυθόπιτα. Ουδείς μπορεί να τη σταθμίσει κι επομένως δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως επιχείρημα σε μια συζήτηση για κάποια επένδυση.
Ανεβαίνοντας όμως κάποιος το Βίτσι, για να φτάσει στο Νυμφαίο, σε κάθε στροφή έχει, μπροστά του το άθλιο θέαμα των καμινάδων της ΔΕΗ που βρίσκονται στο οροπέδιο Πτολεμαΐδας-Αμυνταίου, συν τα κατάμαυρα από την εξόρυξη λιγνίτη ορυχεία της. Το χειρότερο, δε, είναι πως εκεί η ρύπανση δεν είναι μόνο αισθητική. Είναι πραγματική. Παρά τα φίλτρα που τοποθετήθηκαν, η Δυτική Μακεδονία, (υποκειμενικώς: μία από τις ομορφότερες περιοχές της Ελλάδος) πνίγεται στην καρβουνόσκονη και τις εκπομπές αερίων ρύπων, έτσι ώστε να έχουν ηλεκτρικό ρεύμα και η Τήνος και τα Αγραφα.
Ακούγονται δε πολύ ειρωνικά τα συνθήματα που ανεβάζουν διάφοροι «ελευθεριακοί» του στυλ «ούτε στην Τήνο, ούτε στα Αγραφα, ούτε πουθενά, ελεύθερα βουνά από Αιολικά». Αν, μάλιστα μιλούσαμε για «ελεύθερα οροπέδια από θερμοηλεκτρικούς σταθμούς», οι επαναστάτες με το ρεύμα της Δυτικής Μακεδονίας δεν θα είχαν υπολογιστές για να κραυγάζουν «Από την Τήνο μέχρι τα Αγραφα, ενάντια στης φύσης τη λεηλασία. Αγώνας για τη γη και την ελευθερία».
Στην Τήνο, κατά πώς διαβάζουμε στην –πάντα φιλόξενη για τέτοια θέματα– «Αυγή», οι κάτοικοι νίκησαν. «Δικαίωση των κατοίκων της Τήνου: Ακυρώθηκε η εγκατάσταση 15 ανεμογεννητριών στο νησί» γράφει και στο πρωτοσέλιδό της και αναγγέλλει ότι «Ο αγώνας δεν τελείωσε. Σε κοινή διαμαρτυρία ενάντια στην εγκατάσταση ανεμογεννητριών καλούν την Κυριακή 31 Μαΐου Ανδρος, Νάξος, Πάρος και Τήνος» (28.5.2020). Το συγκεκριμένο κόμμα της ευαισθησίας, της οικολογίας και των παχέων λόγων, ζητεί να καεί κι άλλο κάρβουνο στη Δυτική Μακεδονία. Ετσι είναι οι επαναστατημένοι συντηρητικοί.
Θα συμπαρασταθούν σε οποιαδήποτε φασαρία προκειμένου να μην αλλάξει τίποτε στη χώρα.
Για κάθε μεταρρύθμιση, έχουν μία άρνηση. Για κάθε επένδυση, δημιουργούν κάποιο σκιάχτρο. Για κάθε αλλαγή προβάλλουν έναν κίνδυνο. Θέλουν κάρβουνο στο όνομα της οικολογίας, αρνούνται τις ανεμογεννήτριες, διότι λέει μπορεί να κινδυνεύσουν τα πουλιά, τα οποία προφανώς είναι πυρίμαχα πάνω από τις καμινάδες της ΔΕΗ.
Ο συντηρητισμός έχει κόστος, αλλά γι’ αυτό υπάρχουν τα κορόιδα. Δεν μιλάμε μόνο για τους κατοίκους της Δυτικής Μακεδονίας, που εκτός από την πραγματική ρύπανση επίσης χάνουν «το μοναδικό τοπίο», κατά πώς λέει ο δήμαρχος της Τήνου· κάθε τόπος έχει ένα και μοναδικό τοπίο. Αναφερόμαστε σε όλους τους καταναλωτές της ηπειρωτικής Ελλάδας.
Στον λογαριασμό του ρεύματος, που παίρνουμε χρόνια τώρα, πληρώνουμε αγόγγυστα τις «Υπηρεσίες Κοινής Ωφελείας» (ΥΚΩ, αναγράφεται στο χαρτί) ώστε να έχουν όλα τα νησιά ρεύμα. Μήπως κάποια στιγμή πρέπει να μιλήσουμε και για «Υπηρεσίες Κοινού Κόστους» της ηλεκτροδότησης, ή έστω εκείνοι που δεν θέλουν ανεμογεννήτριες να πληρώνουν το ρεύμα στην τιμή κόστους του; Διότι οι επαναστάσεις με τα λεφτά όλης της χώρας και τα πνευμόνια της Δυτικής Μακεδονίας και της Μεγαλόπολης εκτός από τσάμπα είναι και πολύ άδικες…
(*) Ο Πάσχος Μανδραβέλης Οικονομολόγος, συγγραφέας που αρθρογραφεί στην εφημερίδα “Καθημερινή”
