Η 14χρονη Δωροθέα Σαμαρά ήταν το πρόσωπο της χθεσινής διαμαρτυρίας με τις «άδειες καρέκλες» των Συλλόγων Μαζικής Εστίασης – Ο χορός στην οροφή κτηρίου στην πάλαι ποτέ Σχολή Ουρσουλινών και το «απλά μου βγήκε.. Ήθελα να εκφράσω μέσω του χορού, τις σκέψεις για την απουσία σχολείου, φίλων και των ανθρώπων που παλεύουν για την επιβίωσή τους) – δείτε το video
Κι ενώ όλοι ήταν χθες το απόγευμα στην χερσαία ζώνη της πόλης της Νάξου και είχαν εστιάσει τη προσοχή τους στην σιωπηλή διαμαρτυρία των ανθρώπων της Μαζικής Εστίασης μέσω των άδειων καθισμένων (στα πλαίσια της πανευρωπαϊκής διαμαρτυρίας empty chairs), μία άλλη διαφορετική σκηνή, εξελίσσονταν στην οροφή ενός εκ των ψηλότερων κτηρίων της Νάξου.. Στη πάλαι ποτέ Σχολή Ουρσουλινών, ένα κορίτσι χόρευε εκφράζοντας τα συναισθήματά της για όσο διάστημα… μείναμε σπίτι. Πάνω σε μία ιδέα του Τάκη Γιαννάκη και με την κάμερα του Μάνου Κοκκολιού, η 14χρονη Δωροθέα Σαμαρά κέρδισε με τις χορευτικές της ικανότητες την αγάπη κα τον θαυμασμό μας…
Μόλις 14 ετών…. Κι όμως όταν την βλέπεις να χορεύει δεν το πιστεύεις. Στο κέντρο της οροφής και με τον ήλιο έτοιμο να χαθεί στο μπλε του Αιγαίου, μας προσφέρει εξαιρετικής ποιότητας εικόνες και έντονα συναισθήματα.. Ποια είναι όμως η 14χρονη και πως βρέθηκε σ’ αυτό το σημείο; Απαντάει με χαμόγελο όταν και την συναντήσαμε (naxospress.gr) και ήταν αποκαλυπτική… «Είμαι από τις Σέρρες. Βρίσκομαι στη Νάξο τα τελευταία χρόνια, λόγω των επαγγελματικών υποχρεώσεων του πατέρα μου (σ.σ. Γεωπόνος). Χορεύω από τεσσάρων χρονών και ακολουθώντας τα βήματα της μεγαλύτερης αδελφής μου και ουσιαστικά ξεκίνησε ως χόμπι… Δεν ξέρω που θα καταλήξει όλο αυτό, αλλά σίγουρα μ’ αρέσει πολύ, δεν ξέρω τι θα κάνω όταν μεγαλώσω, αλλά δεν θα αποκλείσω ακόμη και το ενδεχόμενο να γίνω χορεύτρια».. Θα δούμε μας λέει με χαμόγελο…
Έχουμε την αίσθηση ότι δεν το χάνει ποτέ. Μαθήτρια της 3ης Γυμνασίου, ετοιμάζεται για ένα απαιτητικό Λύκειο, αλλά για την ώρα της λείπει το σχολείο «σίγουρα όλο αυτό το διάστημα που είμαστε μακριά από την σχολική αίθουσα, υπάρχει ένα αίσθημα απουσίας. Μου λείπουν οι φίλοι μου. Η επαφή με τους καθηγητές. Η εκπαίδευση εξ αποστάσεως δεν καλύπτει αυτό το κενό» θα μας πει για τα νέα δεδομένα που δημιούργησε η πανδημία και δείχνει ανυπόμονη να γυρίσει στο σχολικό περιβάλλον.
Πανδημία και … χορός λοιπόν. Όπως μας τόνισε. «Όλο αυτό το διάστημα ακολουθώ τις οδηγίες της καθηγήτριάς μου, της κας Μαίρη Κατσικάρη – Μαρκοπουλιώτη. Δεν έχω το χώρο για να χορέψει, οπότε οι περισσότερες των ασκήσεων έχουν να κάνουν στο να μείνουμε σε εγρήγορση και ετοιμότητα. Ανυπομονώ και πάλι να χορέψω. Η μητέρα μου είναι δασκάλα πιάνου και όπως είναι λογικό, η μουσική είναι στο αίμα μου…»
Και φτάνοντας στο επίμαχο σημείο, της αναφοράς στην χθεσινή παράσταση μας λέει «κοιτάξτε. Με ενημέρωσε η δασκάλα μου εάν θέλω να χορέψω. Δεν ξέρω γιατί με επέλεξε. Εάν είμαι η καλύτερη ή όχι. Μου έδωσε την ευκαιρία. Ήταν όλα τόσο ξαφνικά. Ανέβηκα και χόρεψα αυτό που ένιωθα. Ήταν ένας αυτοσχεδιασμός, όχι κάτι που είχαμε δουλέψει ως πρόβα. Εξέφρασα αυτό που ένιωθα το διάστημα της καραντίνας. Την απουσία των φίλων μου, του σχολείου και προσπάθησα να εκφράσω αυτό το κενό που έχει δημιουργηθεί στη ψυχή των ανθρώπων που παλεύουν για την επιβίωσή τους. Μακάρι να ένιωσαν κι αυτοί, κάτι από την δική μου αγωνία»…
Μάλιστα, η Δωροθέα θα μας αποκαλύψει «μου αρέσει τόσο ο σύγχρονος χορός όσο και το κλασσικό μπαλέτο αν και το τελευταίο απαιτεί τελειότητα στις κινήσεις. Θα μου άρεσε πάντως ο ρόλος του «Μαύρου Κύκνου» στην λίμνη των Κύκνων»… Και μην ξεχνάμε ότι «Η λίμνη των Κύκνων» είναι ότι καλύτερο έχουμε δει σε μπαλέτο…
Όπως όμως λέει και στην κινηματογραφική ταινία «Ο Μαύρος κύκνος» με πρωταγωνίστρια την Νάταλι Πόρτμαν «Η τελειότητα δεν έχει να κάνει με τον έλεγχο, είναι να αφήνεις τον εαυτό σου, να τον εκπλήσσεις» και ελπίζουμε ότι η μικρή Δωροθέα θα μας εκπλήσσει ευχάριστα από εδώ και στο εξής
Δείτε το video από την χθεσινή μίνι παράσταση στην οροφή του κτηρίου στο κάστρο της Νάξου σε σκηνοθεσία του Τάκη Γιαννάκη και κάμερα του Μάνου Κοκκολιού
