Ο Αλέξανδρος Αρβανιτάς μας ταξιδεύει στον Μάη του 1968… Μία κίνηση που άλλαξε την τότε εποχή… Και μετράει όλα τα συνθήματα που έπαιξαν ρόλο στη ζωή των τότε πρωταγωνιστών αλλά έχουν ανταπόκριση και στο σήμερα
Συμπληρώνονται 52 χρόνια από τον Γαλλικό Μάη, τον δικό μας Μάη. Αυτόν που επηρέασε γενιές και γενιές, σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη. Που η συμβολή του στις όποιες διεκδικήσεις υπήρξε καταλυτική. Τι ήταν όμως ο Μάης; Μια από τις μεγαλύτερες γενικές απεργίες στην ιστορία της ανθρωπότητας.
Του Αλέξανδρου Αρβανιτά
Πάνω απ’ όλα, ωστόσο, υπήρξε ευρηματικός και χιουμοριστικός. Ποιητικός και στοχαστικός. Αγωνιστικός και δημιουργικός. Διεκδικητικός και ανατρεπτικός. Πρωτοποριακός και πολύχρωμος. Νεολαιίστικος και εργατικός. Επίκαιρος και επαναστατικός.
Μερικά από τα εκατοντάδες συνθήματα (με αλφαβητική σειρά, δεν λαμβάνονται υπ’ όψιν τα άρθρα) που έπαιξαν το ρόλο τους στην εξέγερση και επιχειρώ να καταγραφούν ως ένα μίνι αφιέρωμα, γιατί συνέβαλαν να δούμε τα πράγματα αλλιώς…
Πάμε, λοιπόν:
Α: «Αγώνας, ο πατέρας των πάντων», «Ακόμη και αν κόψουν όλα τα λουλούδια, η άνοιξη θα έρθει», «Αλλάξτε τη ζωή, αλλάξτε τις οδηγίες χρήσης», «Αν έχουμε μια ελπίδα, τη χρωστάμε σ’ αυτούς που δεν έχουν καμία ελπίδα», «Η ανθρωπότητα θα ευτυχήσει μόνον όταν ο τελευταίος γραφειοκράτης κρεμαστεί με τα έντερα του τελευταίου καπιταλιστή», «Απαγορεύεται το απαγορεύεται», «Αποφασίζω κατάσταση διαρκούς ευτυχίας», «Αρνηθείτε τους ρόλους που σας δώσανε», «Ας ανοίξουμε τις πόρτες από τα άσυλα, τις φυλακές και τα ιδρύματα», «Ας είμαστε σκληροί», «Ας σκοτώσουμε τον μπάτσο που κοιμάται μέσα μας», «Αστοί, δεν καταλάβατε τίποτα», «Η αυθάδεια είναι το νέο επαναστατικό όπλο», «Αυτοί που δουλεύουν πλήττουν όταν δεν δουλεύουν. Αυτοί που δεν δουλεύουν δεν πλήττουν ποτέ».
Β: «Βιάστε την alma mater σας».
Γ: «Γονείς, μην κάνετε τα παιδιά σας σαν τα μούτρα σας», «Γράψτε παντού. Πριν γράψετε, όμως, μάθετε να σκέφτεστε».
Δ: «Το δάσος προηγείται του ανθρώπου, η έρημος ακολουθεί», «Δεν θέλουμε έναν κόσμο στον οποίο η βεβαιότητα ότι δεν θα πεθάνουμε από ασιτία ανταλλάσσεται με τη βεβαιότητα ότι θα πεθάνουμε από πλήξη», «Δεν θέλουμε να γίνουμε σαν και σας», «Δεν υπάρχουν επαναστατικές σκέψεις, υπάρχουν μόνο επαναστατικές πράξεις», «Διώξτε τον μπάτσο που έχετε στο κεφάλι σας», «Οι δομές στην υπηρεσία του ανθρώπου και όχι ο άνθρωπος στην υπηρεσία των δομών», «Η δράση δεν πρέπει να είναι αντίδραση, αλλά δημιουργία».
Ε: «Είμαστε όλοι ανεπιθύμητοι», «Είμαστε ρεαλιστές γιατί ζητάμε το αδύνατο», «Εκατομμυριούχοι όλων των χωρών ενωθείτε, ο άνεμος γυρνάει», «Ο εκπαιδευτής πρέπει να εκπαιδευτεί», «Η ελευθερία δεν είναι αγαθό που μας ανήκει. Είναι αυτό που μας εμπόδισαν οι νόμοι, οι προκαταλήψεις, η άγνοια», «Ελευθερία είναι ένα έγκλημα που περιέχει όλα τα εγκλήματα. Είναι το απόλυτο όπλο μας», «Ελευθερία είναι το δικαίωμα στη σιωπή», «Η ελευθερία ξεκινά από την απαγόρευση. Απαγορεύεται να βλάπτει την ελευθερία του άλλου», «Η επανάσταση δεν είναι των επιτροπών. Είναι δική σου», «Ο επαναστάτης είναι ένας ακροβάτης του ονείρου», «Εργαζόμενοι όλων των χωρών απολαύστε», «Η ευτυχία είναι μια καινούργια ιδέα», «Έχω κάτι να σας πω αλλά δεν ξέρω τι».
Ζ: «Ζήσε το παρόν», «Ζωή, όχι επιβίωση», «Ζωή χωρίς νεκρούς χρόνους, ηδονή χωρίς εμπόδια».
Η: «Ήρθα, είδα, πίστεψα».
Θ: «Θα σας πεθάνουν οι ανέσεις», «Θεέ, υποψιάζομαι ότι είστε αριστερός διανοούμενος», «Θέλουμε να ζήσουμε», «Η θρησκεία είναι η απόλυτη αισχροκέρδεια».
Κ: «Κάθε εξουσία διαφθείρει. Η απόλυτη εξουσία διαφθείρει απόλυτα», «Καμία ελευθερία για τους εχθρούς της ελευθερίας», «Κάτω η καταναλωτική κοινωνία του θεάματος», «Κάτω ο σοσιαλιστικός ρεαλισμός, ζήτω ο σουρεαλισμός», «Κάτω τα λύκεια-στρατώνες», «Καταναλώστε λιγότερο, ζήστε περισσότερο», «Κι αν καίγαμε τη Σορβόννη;», «Η κουλτούρα είναι σαν τη μαρμελάδα. Όσο λιγότερη έχεις τόσο πιο πολύ την απλώνεις».
Λ: «Τα λαστιχένια μπιμπερό γαλουχούν μια κοινωνία σαρκοβόρα», «Ο λόγος είναι βόμβα μολότοφ».
Μ: «Μετρό, δουλειά και νάνι», «Μη με απελευθερώνεις. Θα φροντίσω ο ίδιος», «Μην παίρνετε το ασανσέρ. Πάρτε την εξουσία», «Μην πάτε στην Ελλάδα το καλοκαίρι. Μείνετε στη Σορβόννη», «Η μικρή υποχώρηση είναι μεγάλη συνθηκολόγηση», «Μιλήστε στους γείτονές σας», «Η μόνη αλήθεια είναι επαναστατική. Θέλω να ζήσω τώρα», «Το μπετόν καλλιεργεί την απάθεια», «Η μπουρζουαζία δεν έχει άλλη ηδονή παρά να καταστρέφει τις άλλες».
Ν: «Να κηρύξετε την πόλη σε κατάσταση διαρκούς ευτυχίας», «Το να σου λείψει η φαντασία είναι να μη φαντάζεσαι την έλλειψή της», «Οι νέοι κάνουν έρωτα. Οι γέροι αισχρές χειρονομίες», «Νόμος 10ης Μαΐου», «Η ντροπή είναι αντεπαναστατική».
Ο: «Τα οδοφράγματα κλείνουν δρόμους, αλλά ανοίγουν περάσματα», «Η οικονομία τραυματίστηκε. Μακάρι να ψοφήσει», «Όποιος μιλάει για έρωτα καταστρέφει τον έρωτα», «Όσο περισσότερο κάνω επανάσταση τόσο περισσότερο θέλω να κάνω έρωτα», «Όσο περισσότερο καταναλώνεις τόσο λιγότερο ζεις», «Όταν επιθυμείς, είναι καλό. Όταν πραγματοποιείς τις επιθυμίες σου, καλύτερο», «Όταν η εθνοσυνέλευση μετατρέπεται σε αστικό θέατρο, τότε τα αστικά θέατρα πρέπει να μετατραπούν σε εθνοσυνελεύσεις», «Όταν ο τελευταίος κοινωνιολόγος θα έχει κρεμαστεί με τα έντερα του τελευταίου γραφειοκράτη, θα έχουμε ακόμη προβλήματα;», «Ουρλιάξτε, δημιουργήστε, κοιτάξτε μπροστά», «Ούτε θεός ούτε αφέντης», «Όχι στα σύνορα».
Π: «Πάρε τηλέφωνο τη μοναξιά σου ή βγες ξανά στους δρόμους της φωτιάς», «Η πλήξη είναι αντεπαναστατική», «Η ποίηση είναι στους δρόμους», «Η πολιτική διαμορφώνεται στους δρόμους», «Πρέπει συστηματικά να ερευνούμε το τυχαίο», «Προλετάριος είναι αυτός που δεν έχει ισχύ πάνω στη ζωή του και το ξέρει», «Προσοχή! Οι τοίχοι έχουν αυτιά και τα αυτιά τοίχους», «Πρώτα μην υπακούτε. Μετά γράψτε στους τοίχους».
Σ: «Το σεξ επιτρέπεται είπε ο Μάο, αρκεί να μη γίνεται πολύ συχνά», «Σου αγοράζουν την ευτυχία. Κλέψ’ την», «Σταλινικοί, οι γιοι σας είναι μαζί μας», «Στην επανάσταση υπάρχουν αυτοί που την κάνουν και αυτοί που επωφελούνται», «Συμμετέχω, συμμετέχεις, συμμετέχει. Συμμετέχουμε, συμμετέχετε, κερδίζουν», «Ο συντηρητισμός είναι συνώνυμος με την αποσύνθεση και την ασχήμια», «Σύντροφε, ο παλιός κόσμος είναι πίσω», «Σύντροφε, προσοχή. Η εκβιομηχάνιση μας απειλεί».
Τ: «Η τέχνη πέθανε. Μην καταναλώνεις το κουφάρι της», «Η τέχνη πέθανε. Ο Γκοντάρ δεν μπορεί να κάνει τίποτα», «Τρέχα, σύντροφε, σε καταδιώκει ο παλιός κόσμος».
Φ: «Φαντασία στην εξουσία», «Η φύση δεν έκανε ούτε υπηρέτες ούτε αφεντικά. Δεν θέλω ούτε να δίνω ούτε να παίρνω εντολές», «Φωνάξτε, δημιουργήστε ή ψοφήστε».
Χ: «Χάσου, αντικείμενο».
Ο Καρλ Μαρξ, έναν σχεδόν αιώνα πριν από τον Γαλλικό Μάη, εξηγούσε ότι η Παρισινή Κομμούνα αποτέλεσε την πρώτη έφοδο του προλεταριάτου να φτάσει στον ουρανό. Οι Γάλλοι εξεγερμένοι, στο μακρινό 1968, με τον ίδιο γλαφυρό, απλό αλλά, κυρίως, δυναμικό τρόπο απαίτησαν να φτάσουν στον δικό τους ουρανό: ΤΑ ΘΕΛΟΥΜΕ ΟΛΑ ΚΑΙ ΤΑ ΘΕΛΟΥΜΕ ΤΩΡΑ…
