Την πιθανότητα δημιουργίας κλειστών δομών σε βραχονησίδες μελετά η κυβέρνηση, με τα επικρατέστερα νησιά να είναι δύο (Μπαρμπαλιάς σε Λέσβο και Σύρνα σε Δωδεκάνησα) , σε περίπτωση που προχωρήσει η υλοποίηση αυτού του σεναρίου.
Και το παιχνίδι ή πιο σωστά το σενάριο με τις βραχονησίδες και την δημιουργία κλειστών δομών σ αυτές για την υποδοχή μεταναστών καλά κρατεί… Την πιθανότητα δημιουργίας κλειστών δομών σε βραχονησίδες μελετά η κυβέρνηση, με τα επικρατέστερα νησιά να είναι δύο, σε περίπτωση που προχωρήσει με την υλοποίηση αυτού του σεναρίου. Το πρώτο είναι το νησάκι Μπαρμπαλιάς, το μεγαλύτερο στο σύμπλεγμα Τοκμάκια στη Λέσβο. Τα Τοκμάκια, το μεγαλύτερο σύμπλεγμα νησίδων, βρίσκεται γύρω στα έξι με επτά μίλια από τα τουρκικά παράλια, ανοιχτά του Μανταμάδου, ανησυχούν τις αρχές λόγω της εγγύτητάς τους με την Τουρκία. Παρόλο που το σημείο είναι δυσπρόσιτο, με απόκρημνα βράχια, πολλοί ήταν οι μετανάστες που βρήκαν εκεί καταφύγιο τα τελευταία χρόνια. Με βάση την τελευταία απογραφή (2011) είναι ακατοίκητο… Η έκτασή του είναι μισό τετραγωνικό χιλιόμετρο, έχει πολύ μεγάλη βλάστηση από πουρνάρια και άλλη άγρια βλάστηση. Επίσης υπάρχου παλιές συκιές. Έχει ύψος έως 60 μέτρα. Επάνω του υπάρχουν αναχώματα χτισμένα με ξερολιθιά (σέτια) επίσης στάνες για τα ζώα και κατοικία βοσκών. Στο νησί υπάρχουν δύο πηγάδια με πόσιμο νερό (στην τελευταία φωτογραφ’ια φαίνεται το στόμιο του ενός με τα απαραίτητα για το πότισμα των ζώων).Το νησί επίσης έχει συκιές και ζουν επάνω σε αυτό κουνέλια.
Το δεύτερο είναι μία πρόταση που έρχεται από τον Γιάννη Βαληνάκη, καθηγητή Διεθνών Σχέσεων και πρώην υπουργό, και πρόκειται για τη Σύρνα, μια βραχονησίδα, μεταξύ Νισύρου και Κω, στο κεντρικό Αιγαίο. Εχει έκταση 7.9 τετραγωνικά χιλιόμετρα, είναι ατατοίκητο με βάση την απογραφή του 2011 αλλά έχει μεγάλη ιστορία… Οπως γνωρίζουμε ” Στο έγγραφο με ημερομηνία 15/3/1928 των Καραμπινιέρων της Ιταλικής Διοίκησης του Αιγαίου διαβάζουμε την πλήρη απογραφή όλων των νησιών κοντά στην Αστυπάλαια, καθώς και στοιχεία για τη γεωγραφία, την κτηνοτροφία και τα λιμάνια τους. Το ίδιο έγγραφο αναφέρεται στην ελληνική οικογένεια με «12 μέλη που κατοικεί στη Σύρνα και ασχολείται με την κτηνοτροφία. Υπάρχουν δύο ξωκλήσια αφιερωμένα στον Αγιο Γεώργιο και στον Αγιο Ιωάννη». Στη Σύρνα υπάρχει και το διάσημο ναυάγιο ενός πλοίου που βυθίστηκε στον κόλπο της νησίδας, στις 9 Δεκεμβρίου του 1946, μεταφέροντας μυστικά Εβραίους εποίκους στην Παλαιστίνη για την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ. Στην προσπάθειά τους να βγουν στη στεριά πνίγηκαν 8 μετανάστες. Οι 8 τότε κάτοικοι της Σύρνας έχει καταγραφεί από τον Τύπο της εποχής ότι βοήθησαν τους ναυαγούς”.
Ανήκει στο Δήμο Αστυπάλαιας αλλά δεν ανήκει στο καθεστώς των βραχονησίδων γιατί έχει δική της οικονομική ζωή… Από το Ευρωπαϊκό Οικολογικό Δίκτυο NATURA 2000 έχει κηρυχθεί ως Ζώνη Ειδικής Προστασίας για τα είδη: Άρτεμης (Calonectris diomedea), Μαυροπετρίτης (Falco eleonorae) και Μύχος (Puffinus yelkouan). Το 2003 η θαλάσσια περιοχή γύρω από τη νησίδα σε ζώνη ακτίνας 500 μέτρων κηρύχθηκε θαλάσσιος αρχαιολογικός χώρος “για λόγους προστασίας των εντοπισμένων στην εν λόγω περιοχή εναλίων αρχαιοτήτων”. Σύμφωνα με τον κ. Βαληνάκη, στη Σύρνα θα μπορούσε να δημιουργηθεί ένα προαναχωρησιακό κέντρο, και κάπου κοντά του δύο πλωτά hotspots.
Η κυβέρνηση, από την πλευρά της, αναφέρει ότι οι έκτακτες συνθήκες απαιτούν και έκτακτες λύσεις, ωστόσο, περιμένει να γίνει κάποια επίσημη πρόταση για αυτά τα νησιά, είτε από κάποιο δημοτικό συμβούλιο, είτε από περιφερειακό συμβούλιο, ώστε να υπάρξει η δυνατότητα συζήτησης αυτών των προτάσεων.
Το κόστος για αυτά τα σενάρια είναι μεγαλύτερο, αλλά η κυβέρνηση αναφέρει ότι «αν γίνεται και μπορούμε, θα το κάνουμε», με βασική προϋπόθεση ότι οι βραχονησίδες αυτές πρέπει να είναι κοντά σε κάποιο από τα μεγάλα νησιά, ώστε να μπορεί να υπάρχει εύκολη πρόσβαση, αν χρειαστεί.
Με πληροφορίες από την ιστοσελίδα in.gr
