Χριστούγεννα στην Καθολική Αρχιεπισκοπή Νάξου – Πάρου – Τήνου – Μυκόνου και Ανδρου – Η Θεία Λειτουργία και το μήνυμα του Αρχιεπισκόπου κκ Νικολάου προς τους πιστούς που βρέθηκαν στην μητρόπολη, στο Κάστρο της Νάξου
Χριστούγεννα στη Νάξο…. Ο Αρχιεπίσκοπος κκ. Νικόλαος γιόρτασε Χριστούγεννα στην έδρα της Αρχιεπισκοπής του στη Νάξο μαζί του και ο Επισκοπικός Βικάριος Νάξου και Πάρου π. Μανώλης Ρεμούνδος. Έτσι δόθηκε η δυνατότητα στον εφημέριο του Μητροπολιτικού μας Ναού, π. Γεωργίου Παλαμάρη να μεταβεί στο νησί της Πάρου και να τελέσει εκεί τις ιερές Ακολουθίες των Χριστουγέννων
Την παραμονή των Χριστουγέννωνστις 9 το βράδυ τελέστηκε η Ακολουθία της Αγρυπνίας των Χριστουγέννων και στη συνέχεια η Αρχιερατική Θεία Λειτουργία. Οι καιρικές συνθήκες κάθε άλλο παρά βοήθησαν στη συμμετοχή των πιστών, παρόλα αυτά ένας πολύ ικανοποιητικός αριθμός πιστών έφθασε στην κορυφή του Κάστρου για να συμμετάσχει στη Θεία Λειτουργία της Γεννήσεως. Μεγάλη χαρά προξένησε η παρουσία των παιδιών πολλά από τα οποία υπηρέτησαν στο Ιερό.
Τα ασματικά μέρη της Θείας Λειτουργίας συνόδευε στο αρμόνιο η μουσικός κα Λία Πρίντεζη και έψαλε η χορωδία του Ναού.
Μετά την ανάγνωση του Ιερού Ευαγγελίου ο Αρχιεπίσκοπος μίλησε στην Εκκλησία για το Μεγάλο Μυστήριο της ενσάρκωσης του Θείου Λόγου. Αναφέρθηκε στους πρώτους προσκυνητές που ήταν οι φτωχοί βοσκοί της περιοχής. Οι ταπεινοί αυτοί προσκυνητές επάξια εκπροσώπησαν όλη την ανθρωπότητα, η οποία οφείλει να τους μιμηθεί στην απλότητά τους και στην ευσέβειά τους. Να τους ακολουθήσει στην πορεία τους προς τον Θεό που έγινε άνθρωπος στο πρόσωπο του Ιησού από την Ναζαρέτ και ο Θεός Πατέρας με την ενέργεια του Αγίου Πνεύματος τον κατέστησε Χριστό και Κύριο για να είναι ο Σωτήρας. Η σωτηρία εξασφαλίζεται σε άνθρωπο καλής θελήσεως που ακούει το μήνυμα των αγγέλων όλων των εποχών και τρέχει να τον συναντήσει τον Ιησού πρώτα στη Φάτνη της Βηθλεέμ, έπειτα στην κορυφή του Γολγοθά για να φθάσει τέλος στο όρος Θαβώρ.
Το πρωί των Χριστουγέννων στις 10 τελέστηκε και πάλι Αρχιερατική Θεία Λειτουργία. Οι καιρικές συνθήκες είχαν βελτιωθεί και η προσέλευση των ενοριτών στη Θεία Λειτουργία ήτα πολύ καλή.
Ο Σεβασμιότατος μετά την ανάγνωση του Ιερού Ευαγγελίου μίλησε στην Εκκλησία και είπε μεταξύ άλλων:
Η Ευαγγελική περικοπή που ακούσαμε μας προσφέρει δύο τρόπους να γιορτάσουμε αληθινά Χριστούγεννα: ο ένας είναι εκείνος των βοσκών και ο άλλος είναι εκείνος της Παναγίας. Η Παναγία Μαρία πίστεψε (Λουκ. 1, 45), ζει ήδη στη διάσταση της πίστης, γι’ αυτό δέχεται στην καρδιά της τα λόγια, καταλαβαίνει καλύτερα και είναι διαθέσιμη στην προσκύνηση. Σε κάθε αναπαράσταση των Χριστουγέννων και σε κάθε φάτνη, η Μαρία είναι πάντα γονατιστή και προσκυνά το Θείο Βρέφος.
Οι βοσκοί χρησιμεύουν στον ευαγγελιστή για να χαράξει την πορεία προς την πίστη. Αυτοί άκουσαν την αγγελία και απάντησαν και ξεκίνησαν μια πορεία: « Πάμε στην Βηθλεέμ για να δούμε αυτό το γεγονός που ο Κύριος μας έκανε γνωστό. Η εσωτερική διάθεση μας οδηγεί σε συγκεκριμένες πράξεις της ζωής και οδηγεί στην αποκάλυψη: «Βρήκαν το βρέφος». Βρήκαν όχι υλικά αγαθά αλλά και πνευματικά: χρησιμοποίησαν όχι μόνο τα φυσικά τους μάτια αλλά και τα μάτια πίστης που άρχισε να γεννιέται μέσα τους. Κατάλαβαν περισσότερο από όσα γνώριζαν ή τουλάχιστο υπέθεσαν ποιο ήταν αυτό το βρέφος. Από την ανακάλυψη γεννήθηκε η ώθηση στη μαρτυρία: Όταν το είδαν ανάφεραν ότ,ι τους είχε λεχθεί γι’ αυτό το βρέφος. Έτσι αρχίζει η πίστη να διαδίδεται. Από τους πιστούς γεννιούνται νέοι πιστοί: Όλοι αυτοί που άκουσαν θαύμασαν για όσα οι βοσκοί διηγήθηκαν. Ποιος ξέρει με τι ενθουσιασμό άρχισαν να μιλούν για την ανακάλυψη τους!
Σ’ αυτή την υποδειγματική πορεία πίστης υπάρχει ένα σημείο που πρέπει να υπογραμμίσουμε με δύναμη και να την κάνουμε δική μας αυτή την άγια ημέρα: την απόφαση να πάμε στη Βηθλεέμ. Πάμε στη Βηθλεέμ έλεγε ο ένας στον άλλο οι βοσκοί οι βοσκοί. Κι εμείς τα φετινά Χριστούγεννα ας πούμε ο ένας στον άλλο: ας πάμε ή καλύτερα ας γυρίσουμε στη Βηθλεέμ! Ας επιστρέψουμε εκεί με απλότητα και ταπεινότητα. Πολύ ίσως απομακρυνθήκαμε από τη Βηθλεέμ: Η πίστη παραφορτώθηκε από περίπλοκες σκέψεις και κάποιες φορές από συμπεριφορές που δεν εναρμονίζονται με αυτό «το βρέφος της φάτνης». Η Εκκλησία μας φορτώθηκε σαν μία γριούλα με χρόνια και πράγματα. Δεν είναι πια η «νέα νύμφη» των πρώτων χρόνων, η νύμφη που αναζητείται όπως την αποκαλεί χαρακτηριστικά ο προφήτης. Βαθιές ρυτίδες παρουσιάστηκαν στο πρόσωπό της, που είναι σημάδια κόπωσης, δοκιμασιών, πολυάριθμων βασάνων και θλίψεων μιας Μητέρας, που δημιουργούν τα ίδια τα παιδιά της.
Όμως ευτυχώς η Εκκλησία δεν είναι μία οποιαδήποτε νύμφη για την οποία δεν υπάρχει για τα γερατειά της. Είναι το σώμα του Χριστού και η νύμφη του Αγίου Πνεύματος. Δεν είναι λοιπόν μία σκέψη απογοήτευσης και απαισιοδοξίας αλλά ελπίδας που τα κάνει όλα νέα (Αποκάλ.Ap. 21, 5) και πάνω από όλα την ίδια την Εκκλησία. Ήδη αυτό έχει ξεκινήσει! Το Άγιο Πνεύμα πραγματοποιεί αυτή την ανανέωση της Εκκλησίας μέσα από τη Β’ Σύνοδο του Βατικανού.
Η διεξαγωγή των εργασιών της Συνόδου απέδειξε ποια ήταν η λαμπρότητα που ο Χριστός επεφύλαξε στην Εκκλησία του σ’ αυτούς τους καιρούς: Η ανακάλυψη ότι η Εκκλησία είναι των φτωχών και η ίδια πρέπει αν είναι φτωχή Εκκλησία. “Όπως ο Χριστός από πλούσιος που ήταν έγινε φτωχός (2 Κορινθ. 8, 9), έτσι και η Εκκλησία παρόλο που για να εκπληρώσει την αποστολή της έχει ανάγκη από ανθρώπινα μέσα, δεν συστάθηκε για να αναζητά τη δόξα της γης αλλά για να διαδίδει με το παράδειγμά της, την ταπεινοσύνη, την αυταπάρνηση και να παραμένει σημείο σωτηρίας για κάθε άνθρωπο. Η εκκλησία αναγνωρίζει στο πρόσωπο των φτωχών, το πρόσωπο του Ιδρυτή της. (Φως των Εθνών αρ. 8).
Αυτό σημαίνει στην πράξη να πάμε στη Βηθλεέμ. Δεν μπορούμε να απαιτήσουμε η Εκκλησία να γίνει αυτό που ήταν στην αρχή δηλαδή μια σπηλιά και μέσα η Μαρία, ο Ιωσήφ και το βρέφος, αλλά μπορούμε να κάνουμε ώστε αυτό που η Εκκλησία είναι και αυτό που διαθέτει να το χρησιμοποιεί για να φέρει στους ανθρώπους και ιδιαίτερα στους φτωχούς την καλή αγγελία.
Μετά τη Θεία Λειτουργία ο Αρχιεπίσκοπος ευχήθηκε χρόνια πολλά σε όλες και σε όλους χαιρέτισε με μια θερμή χειραψία μικρούς και μεγάλους που βρισκόντουσαν μέσα στο Ναό. Στον εορτάζοντα π. Μανώλη Ρεμούνδο, που τόσα χρόνια υπηρέτησε και τα δύο ευχήθηκε: η υγεία του να παραμένει σταθερή, για να συνεχίσει να δίνει παράδειγμα αγάπης προς την τοπική αλλά και όλη την Εκκλησία του Χριστού.
Ευχαριστούμε όσες και όσους φρόντισαν για την καθαριότητα και τον στολισμό του Ναού διότι και με τον τρόπο αυτό απέδειξαν την αγάπη τους για την Εκκλησία Ναό και την Εκκλησία λαό.
Με πληροφορίες και φωτογραφίες από την ιστοσελίδα (kantam.gr) της Αρχιεπισκοπής Νάξου – Πάρου – Τήνου – Ανδρου – Μυκόνου
