Ο Αλέξανδρος Αρβανιτάς μας αναλύει το θέμα “υπόσχεση από χείλη πολιτικών”…. Λέξεις που βγαίνουν αβίαστα γιατί πολύ απλά τις περισσότερες φορές δεν κοστίζουν τίποτα… Τα παραδείγματα των διοικητών στα Νοσοκομεία της Ελλάδας
Το πρόβλημα με τους πολιτικούς μας, όλων, δυστυχώς, των κυβερνήσεων, είναι η ευκολία που υπόσχονται πράγματα. Εννοείται, βεβαίως, όταν βρίσκονται στην κυβέρνηση. Τα «θα» τους δεν κοστίζουν, άλλωστε. Όταν όμως καλούνται να υλοποιήσουν τις υποσχέσεις τους, πάντα εμφανίζονται κάποια… εμπόδια. Μια φταίει ο λαϊκισμός. Την άλλη οι νέες συνθήκες που διαμορφώθηκαν, εξαιτίας της πολιτικής των προηγούμενων. Την τρίτη ο κακός μας ο καιρός! Ποτέ, ασφαλώς, οι ίδιοι.
Του Αλέξανδρου Αρβανιτά
Στην εποχή της έκρηξης των social media, ατυχώς, γι’ αυτούς, οι δηλώσεις, οι υποσχέσεις τους μένουν. Θα μου πείτε, «ε, και;». Πώς; Ορισμένοι από μας δεν έχουμε πάθει αμνησία ούτε άνοια. Έχουμε την ικανότητα να θυμόμαστε. Διαθέτουμε μνήμη ελέφαντα. Βεβαίως, και πάλι η απάντηση είναι εύκολη, απλή, διά πάσαν νόσο: «Ναι. Για πείτε μας τι έκαναν οι προηγούμενοι;». «Μα, χρυσέ μου, οι προηγούμενοι το πλήρωσαν και βρίσκονται εκτός εξουσίας…» τους απαντάς, αλλά εις μάτην.
Σε ανύποπτο χρόνο, ο σημερινός πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, όταν ήταν στην αντιπολίτευση, είχε δεσμευτεί: «Δεν πρόκειται να ανεχτώ στις διοικήσεις των νοσοκομείων να τοποθετούνται αποτυχημένοι πολιτευτές, οι οποίοι αναζητούν μια αργομισθία στο Δημόσιο»…
Ήρθε η ώρα, λοιπόν, οι υποσχέσεις να γίνουν πράξη. Οι διορισμοί διοικητών στα νοσοκομεία απέδειξαν για άλλη μία φορά αυτό που βλέπει η πλειονότητα των πολιτών και εξηγούσε γλαφυρά ο Νικίτα Χρουστσόφ: «Οι πολιτικοί είναι παντού ίδιοι. Υπόσχονται να χτίσουν γέφυρες, ακόμα και όταν δεν υπάρχουν ποτάμια»… Οι νέοι διοικητές, λοιπόν, είναι γυμναστές, απόστρατοι στρατιωτικοί, συνταξιούχοι εκπαιδευτικοί και λοιπές… δημοκρατικές δυνάμεις. Οι γνώσεις τους με το αντικείμενο; Όσο οι δικές μου με την Πυρηνική Φυσική. Το κύριο προσόν τους; Δικά μας παιδιά, υποψήφιοι πολιτευτές -αποτυχόντες, προφανέστατα- οι οποίοι αγωνίζονται για την παράταξη, για τις αρχές της και την… πρόοδο της πατρίδας. Στο ΓΝΑ ΚΑΤ, το Γ.Ν. ΡΟΔΟΥ, το Γ.Ν. ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ, το ΓΝΑ «ΕΛΠΙΣ», το Γ.Ν. ΜΥΤΙΛΗΝΗΣ, το ΓΝΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ανέλαβαν τα… ένδοξα ελληνικά στρατά να φέρουν εις πέρας το δύσκολο έργο της διοίκησης. Και κυρίως του συμμαζέματος των οικονομικών τους.
Ενδεικτικά του νέου ήθους και της αριστείας που εκφράζουν οι κυβερνώντες είναι δύο παραδείγματα. Στην Καρδίτσα, νέος διοικητής του νοσοκομείου διορίστηκε ένας 80χρονος συνταξιούχος εκπαιδευτικός. Υπήρξε επί χρόνια υποψήφιος βουλευτής της Ν.Δ., του ΛΑΟΣ, των ΑΝ.ΕΛ., και εσχάτως ξανά της Ν.Δ. Εννοείται ότι δεν εξελέγη ποτέ στο Κοινοβούλιο. Ποια η σχέση του με τον κλάδο της Υγείας; Μήπως υπήρξε μάνατζερ σε ιατρικές και φαρμακευτικές εταιρίες; Μήπως διαθέτει πτυχία ή μεταπτυχιακά στη διοίκηση επιχειρήσεων; Μήπως έχει ειδικευθεί σε θέματα που αφορούν την Ιατρική και τα ζητήματα που την ταλαιπωρούν; Όχι. Δεν έχει σχέση με τέτοια πεζά πράγματα. Η σχέση με τον κλάδο Υγείας έγκειται στο γεγονός ότι έχει δύο γιους οι οποίοι είναι γιατροί!
Στην Καστοριά, επελέγη διοικητής ο Γρηγόριος Χάτσιος, κουμπάρος του βουλευτή της Ν.Δ., στο νομό, Ζήση Τζηκαλάγια. Όταν έμαθε το διορισμό του έσπευσε να ευχαριστήσει τον κουμπάρο του. Σε ερώτηση δημοσιογράφου, «Γιατί ο κουμπάρος σας σας ευχαρίστησε; Είπατε κάποια κουβέντα γι’ αυτόν», ο κύριος βουλευτής απάντησε: «Βεβαίως! Φυσικά και την είπα. Εννοείται!». Παραδείγματα, δυστυχώς, υπάρχουν και άλλα. Τόσα, ώστε να αναρωτιέσαι αν αποτελούν τον κανόνα ή την εξαίρεση. Πάντως, οι αποτυχόντες πολιτευτές είναι μεγάλη πληγή για τα κόμματα. Ειδικά τα κυβερνητικά, τα οποία έχουν αναλάβει και υποχρεώσεις έναντι… των παιδιών τους. Είναι σε όλους γνωστό ότι οι φιλελεύθεροι εκφράζουν μια σχετική απέχθεια σε ό,τι αφορά το Δημόσιο και τις δαπάνες του.
Εντάξει, αυτό ας μην το δέσουμε και κόμπο. Όταν μιλάνε για δημόσιες δαπάνες, αναφέρονται σε αυτές που αφορούν τις λεγόμενες κοινωνικές δαπάνες. Δηλαδή δεν θα σκάσουν κιόλας αν δεν διοριστούν εκπαιδευτικοί, ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό και άλλες τέτοιες… αχρείαστες ειδικότητες. Όταν μιλάμε όμως για προσλήψεις σε στρατιωτικό προσωπικό και τις δυνάμεις τάξης και ασφάλειας, ε, τότε κάνουμε… τις εκπτώσεις μας.
Τέλος πάντων, τελευταίως κυκλοφορεί εντόνως ότι οι… εκλεκτοί συνάδελφοι Αντώνης Πανούτσος και Γρηγόρης Ψαριανός ετοιμάζονται να αναλάβουν θέσεις στην κρατική Ραδιοτηλεόραση. Ο κύριος Πανούτσος υπήρξε φανατικός αντικρατιστής και στους λόγους του κατακεραύνωνε τον δημόσιο τομέα ως αντιπαραγωγικό, ως μη αποδοτικό! Ισχύει πάντα αυτό; Όχι, ακριβώς. Γιατί, όταν σου προσφέρεται εργασία στην ΕΡΤ, μπορείς να την αρνηθείς; Όταν μάλιστα σε προορίζουν, μαζί με τον έτερο κύριο Ψαριανό, σε θέση συμβούλου, ε, τότε, πώς να πεις «όχι»; Ο Σπύρος Καλογήρου το… εξηγούσε πολύ ωραία στον Νίκο Κούρκουλο: «Είναι πολλά τα λεφτά, Άρη» και καθάρισε. Μ’ αυτά και μ’ αυτά, η ζωή περνάει ωραία, ήρεμα και κυρίως χωρίς εκπλήξεις. Γιατί, το θέμα δεν είναι ότι έφυγε ο ΣΥΡΙΖΑ. Καλώς έφυγε, εφόσον οι πολίτες έτσι έκριναν. Το θέμα είναι ότι ήρθαν οι νέοι, οι οποίοι δεν είναι και τόσο… νέοι. Και δεν μπορούν να μας εκπλήξουν για τίποτα. Ό,τι και αν υποσχεθούν, ό,τι και αν πράξουν.
Δυστυχώς, το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι πως κάποιοι τους πιστεύουν. Το έχουν σίγουρο ότι θα πραγματοποιήσουν ό,τι ακριβώς έχουν υποσχεθεί κιόλας. Ωστόσο, ο Ιταλός φιλόσοφος και πολιτικός, Νικολό Μακιαβέλι, έλεγε για αντίστοιχες περιπτώσεις: «Η υπόσχεση που δόθηκε ήταν μια αναγκαιότητα του παρελθόντος. Ο λόγος που δεν κρατήθηκε είναι μια αναγκαιότητα του παρόντος»…
* Λίγο πριν στεγνώσει το μελάνι, όπως θα έλεγαν και οι παλαιότεροι αρθρογράφοι, ο 80χρονος διοικητής του Νοσοκομείου Καρδίτσας παραιτήθηκε, τον «παραίτησαν», μικρή σημασία έχει. Σημασία, ωστόσο, έχει ότι το κείμενο δεν χάνει την αξία του, γιατί μιλάμε για σωρεία τέτοιων περιπτώσεων όχι μια ατυχή έμπνευση. Αλήθεια, ο υπουργός Υγείας τι κάνει; Έχει καμιά ευθύνη για το φιάσκο των διορισμών ή σήμερα είναι Τρίτη;
