Συνταγματική Αναθεώρηση και συζήτηση στη Βουλή με τον Βουλευτή Κυκλάδων του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκο Συρμαλένιο να μιλάει για τις αλλαγές που έρχονται κυρίως σε επίπεδο νησιωτικότητας ελέω του νομοσχεδίου που έρχεται (δείτε video από την ομιλία)
Στον «κάλαθο των αχρήστων» πετάει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας τις ουσιαστικές προσπάθειες της προηγούμενης κυβέρνησης για θωράκιση και εμβάθυνση του δημοκρατικού πολιτεύματος, για αναβάθμιση της αξιοπιστίας του πολιτικού συστήματος, για διάκριση του Κράτους από την Εκκλησία, για προστασία των δημοσίων αγαθών, για κατοχύρωση των κοινωνικών και ατομικών δικαιωμάτων, οι οποίες είχαν λάβει χώρα κατά τη διαδικασία της συνταγματικής αναθεώρησης. Δυστυχώς, οι εκλογές της 7ης Ιουλίου ανέτρεψαν την κατεύθυνση του πνεύματος και του γράμματος της Αναθεώρησης που είχε ξεκινήσει. Τα παραπάνω δήλωσε στην Ολομέλεια της Βουλής ο βουλευτής Κυκλάδων Νίκος Συρμαλένιος, κατά την ομιλία του στη συζήτηση για τη συνταγματική αναθεώρηση. Ο βουλευτής Κυκλάδων παρέθεσε στη συνέχεια δεκαοχτώ άρθρα που απορρίφθηκαν από την ΝΔ και που κατά τη γνώμη του αποτελούν την πεμπτουσία ενός προοδευτικού Συντάγματος, που βλέπει στο μέλλον και όχι στο παρελθόν.
Ακολουθεί η ομιλία του Νίκου Συρμαλένιου:
«Η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ πήρε την πρωτοβουλία στην προηγούμενη Βουλή να προχωρήσει στην Αναθεώρηση του Συντάγματος, αφού από την τελευταία Αναθεώρηση του 2008 είχαν μεσολαβήσει σοβαρά ανατρεπτικά γεγονότα, με τα μνημόνια που γνώρισε η χώρα μετά το 2010.
Στόχος δικός μας ήταν αμέσως μετά την έξοδο από τα μνημόνια, τον Αύγουστο του 2018, να προχωρήσει η χώρα σε μία μεγάλη τομή με τη θεσμική αλλαγή του υπέρτατου νόμου, του Συντάγματος. Και αυτή, η θεσμική αλλαγή στόχευε στη θωράκιση και την εμβάθυνση του δημοκρατικού πολιτεύματος, στην αναβάθμιση της αξιοπιστίας του πολιτικού συστήματος, στη διάκριση του Κράτους από την Εκκλησία, στην προστασία των δημοσίων αγαθών, στην κατοχύρωση των κοινωνικών και ατομικών δικαιωμάτων.
Δυστυχώς, οι εκλογές της 7ης Ιουλίου ανέτρεψαν την κατεύθυνση του πνεύματος και του γράμματος της Αναθεώρησης που είχαμε ξεκινήσει, κατά παρέκκλιση της οπτικής πολλών έγκυρων συνταγματολόγων, που υποστηρίζουν ότι η προτείνουσα Βουλή, δηλαδή η προηγούμενη Βουλή, καθορίζει και την κατεύθυνση.
Έτσι, όσα άρθρα έλαβαν από εκατόν πενήντα μία ψήφους έως εκατόν εβδομήντα εννέα ψήφους και τώρα απαιτούνταν εκατόν ογδόντα ψήφοι για να υπερψηφιστούν, ουσιαστικά, πετάχτηκαν στον κάλαθο των αχρήστων.
Θα αναφέρω χαρακτηριστικά τα παρακάτω, τουλάχιστον, δεκαοχτώ άρθρα που απορρίφθηκαν από την κυβερνητική πλειοψηφία και που κατά τη γνώμη μας αποτελούσαν -και αποτελούν- την πεμπτουσία ενός προοδευτικού Συντάγματος, που βλέπει στο μέλλον και όχι στο παρελθόν:
- Το άρθρο 3 παράγραφος 1 και παράγραφος 2 αναφέρεται στη θρησκευτική ουδετερότητα της ελληνικής πολιτείας με αναγνώριση της επικρατούσας θρησκείας, χωρίς αναγνώριση επίσημης κρατικής θρησκείας, ένα βήμα για τον διαχωρισμό του ρόλου της Εκκλησίας και του Κράτους. Δυστυχώς, η νέα κυβερνητική πλειοψηφία ανέκρουσε πρύμναν και ακύρωσε όλη αυτή την υπόθεση, απομακρυνόμενη και από το στοιχειώδες ευρωπαϊκό κεκτημένο.
- Άρθρο 5 παράγραφος 2: Κατοχύρωση της απόλυτης προστασίας της ζωής, της τιμής και της ελευθερίας των πολιτών, χωρίς διακρίσεις ταυτότητας φύλου και σεξουαλικού προσανατολισμού. Άλλη μία απομάκρυνση και ανατροπή του ευρωπαϊκού κεκτημένου.
- Άρθρο 13 παράγραφος 5: Ορκωμοσία κρατικών αξιωματούχων και δημόσιων λειτουργών και υπαλλήλων με πολιτικό όρκο. Είναι παρεπόμενο και του προπροηγούμενου άρθρου.
- Άρθρο 21 παράγραφος 3: Κρατική εγγύηση για το δικαίωμα στην υγεία και υποχρέωση του κράτους για παροχή καθολικής πρόσβασης στο Εθνικό Σύστημα Υγείας. Προσθήκη νέας παραγράφου στο άρθρο 21, που απορρίφθηκε βεβαίως και αυτή: Κατοχύρωση βασικών κοινωνικών αγαθών, όπως το νερό, η ηλεκτρική ενέργεια και τα δίκτυα διανομής στη δημόσια υπηρεσία και στον δημόσιο έλεγχο.
- Άρθρο 22 παράγραφος 1: Προστασία του δικαιώματος της εργασίας από το κράτος, ίση αμοιβή για ίσης αξίας εργασία, ανεξάρτητα από φύλο και ηλικία. Παράγραφος 2: Κατοχύρωση των όρων εργασίας, των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και των συλλογικών διαπραγματεύσεων. Παράγραφος 4 στο ίδιο άρθρο: Απαγόρευση επίταξης εργασίας και ανάθεσης σε ειδικούς νόμους. Σε περίπτωση πολέμου, επιστράτευσης, θεομηνίας και κινδύνου για τη δημόσια υγεία να υπάρχει ειδική νομοθεσία. Απαγόρευση επίταξης υπηρεσιών ως μέτρο αντιμετώπισης της απεργίας.
- Άρθρο 22 παράγραφος 5: Θέσπιση ενιαίου, δημόσιου, αναδιανεμητικού συστήματος καθολικής κάλυψης της κοινωνικής ασφάλισης. Όλο αυτό το άρθρο είναι η πεμπτουσία του αναχώματος και υπεράσπισης στοιχειωδών δικαιωμάτων των εργαζομένων και των πολιτών, απέναντι στην αυθαιρεσία της ασυδοσίας της αγοράς και του νεοφιλελευθερισμού.
- Άρθρο 25 παράγραφος 3: Καθεστώς δικαιοσύνης και επιείκειας στην άσκηση ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων.
- Άρθρο 28 παράγραφος 2: Κύρωση με δημοψήφισμα διεθνών συμφωνιών ή συνθηκών στην περίπτωση μεταβίβασης κυριαρχικών δικαιωμάτων του κράτους.
- Άρθρο 32 παράγραφος 4: Η απόρριψη της πρότασής μας για εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας με επαναλαμβανόμενες ψηφοφορίες εντός εξαμήνου ή καθολική εκλογή από τον λαό σε περίπτωση που δεν τελεσφορούσε η αρχή των τριών πέμπτων (3/5). Αυτή η πρόταση που περνάει τώρα η Νέα Δημοκρατία είναι μία πρόταση ευτελισμού τόσο της διαδικασίας όσο και τελικά του προσώπου το οποίο θα αναλάβει με μονοκομματική πλειοψηφία τον ανώτατο θεσμό του Προέδρου της Δημοκρατίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ το 2005 -και σωστά- ακολούθησε λογική ευρείας συναίνεσης που έθεσε στην εκλογή του σημερινού Προέδρου της Δημοκρατίας και σε αυτή την επιλογή σήμερα επιμένει.
- Άρθρο 37 παράγραφος 2: Απαίτηση ο Πρωθυπουργός να έχει τη βουλευτική ιδιότητα.
- Άρθρο 44 παράγραφος 2: Προκήρυξη δημοψηφίσματος για εθνικά θέματα μετά από αίτημα πεντακοσίων χιλιάδων πολιτών, όπως επίσης δικαίωμα δημοψηφίσματος μετά από αίτημα ενός εκατομμυρίου πολιτών για κοινωνικά ζητήματα. Επίσης, σε άλλο άρθρο παρακάτω -βλέπω ότι ο χρόνος περνάει, γι’ αυτό επιταχύνω- δικαίωμα πρότασης νόμου από εκατό χιλιάδες πολίτες.
- Στο άρθρο 86 αποτελεί πραγματικά όνειδος το να μην τίθεται η ερμηνευτική δήλωση η οποία διευρύνει τα αδικήματα όχι μόνο κατά την άσκηση των καθηκόντων, αλλά και επ’ ευκαιρία των καθηκόντων. Είναι πολύ σοβαρό ζήτημα, το οποίο θωρακίζει το πολιτικό σύστημα και το κάνει αξιόπιστο απέναντι στην αναξιοπιστία που επί πολλά χρόνια έχει βρεθεί απέναντι στην κοινωνία.
- Θα τελειώσω με δύο άρθρα, το άρθρο 101 παράγραφος 1 και παράγραφος 4, και το άρθρο 102. Αφορούν την αποκέντρωση. Το ένα αφορά μία πρόταση για αποκεντρωτικό σύστημα, με νόμο να ορίζεται το σύστημα της περιφερειακής οργάνωσης του κράτους. Και το δεύτερο, να αναγνωριστούν -που έχει αναγνωριστεί στο άρθρο 101 της προηγούμενης Αναθεώρησης η νησιωτικότητα- οι ιδιαίτερες συνθήκες νησιωτικών και ορεινών περιοχών, έτσι ώστε ο κοινός νομοθέτης και η Διοίκηση, όταν δρουν κανονιστικά, να υποχρεούνται να λαμβάνουν υπόψη τους αυτές τις ιδιαίτερες συνθήκες.
- Και τέλος η απλή αναλογική στους ΟΤΑ, την οποία καταργήσατε από τους πρώτους νόμους, όπως και η απλή αναλογική στο πολιτικό σύστημα που ήταν προηγουμένως και από την επιτάχυνση δεν το ανέφερα.
Η απόρριψη όλων των παραπάνω, προηγούμενων διατάξεων, κρατά το πολίτευμα της χώρας καθηλωμένο σε προηγούμενες δεκαετίες, ειδικά σε ζητήματα διάκρισης των ρόλων μεταξύ Κράτους και Εκκλησίας και στην κατοχύρωση κοινωνικών και ατομικών δικαιωμάτων, απέχει καθοριστικά από το ευρωπαϊκό κεκτημένο, ενώ η μη αποδοχή της ερμηνευτικής δήλωσης στο άρθρο 86 για τη συμπερίληψη της ευθύνης των υπουργών σε επ’ ευκαιρία αδικήματα, όπως παραδείγματος χάρη η δωροληψία, καθιστά διάτρητο το πολιτικό σύστημα και το απαξιώνει ακόμα περισσότερο στην κοινωνία.
Τέλος, η αποκέντρωση και η νησιωτικότητα, σε σχέση με τη σημερινή ισχύ του συγκεντρωτικού κράτους, παραμένουν μετέωρες, εφόσον δεν υποστηριχθούν οι προτεινόμενες διατάξεις.
