Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αμφισβητεί αν οι πολίτες του νησιού είχαν πρόσβαση στον φάκελο και δημιουργεί νέα δεδομένα σε μία επένδυση που έχει διαφημιστεί για την Ιο
«Τρίζει» η περιβαλλοντική αδειοδότηση τουριστικού χωριού στην Ίο μετά τη χθεσινή απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στο οποίο είχε υποβάλει προδικαστικά ερωτήματα το Συμβούλιο της Επικρατείας. Το Δικαστήριο, πρώτο τμήμα, έκρινε μεταξύ άλλων ότι αντιβαίνει στην Οδηγία 2011/92 περί «εκτίμησης των επιπτώσεων ορισμένων σχεδίων δημόσιων και ιδιωτικών έργων στο περιβάλλον» η εθνική ρύθμιση που προβλέπει προθεσμία προσφυγής στο Δικαστήριο κατά πράξης αδειοδότησης σε προθεσμία δύο μηνών από την ημέρα δημοσιοποίησης της έγκρισής της «διά της αναρτήσεως στο Διαδίκτυο, όταν τα μέλη αυτά του ενδιαφερόμενου κοινού δεν είχαν προηγουμένως τη δυνατότητα να ενημερωθούν για τη διαδικασία αδειοδοτήσεως».
Επιπλέον αποφαίνεται ότι η ανάρτηση στο κατάστημα της περιφερειακής διοικητικής αρχής, η οποία εδρεύει στη Σύρο, της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, το 2013, έστω και συνοδευόμενη από δημοσίευση σε τοπική εφημερίδα της Ίου, «δεν φαίνεται να συμβάλλει επαρκώς στην ενημέρωση του ενδιαφερομένου κοινού».
Οπως διαβάζουμε στην εφημερίδα “Αυγή”, η Απόφαση Έγκρισης Περιβαλλοντικών Έργων (ΑΕΠΟ) για το σύνθετο τουριστικό κατάλυμα (ΑΕΠΟ) του υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας και της υπουργού Τουρισμού εκδόθηκε έναν χρόνο αργότερα. «Πλείονα φυσικά πρόσωπα που είναι κύριοι ακινήτων στην Ίο και τρία σωματεία προστασίας του περιβάλλοντος προσέβαλαν ενδίκως την ΑΕΠΟ, περισσότερο από δεκαοκτώ μήνες μετά την έκδοσή της. Διατείνονται ότι έλαβαν γνώση της ΑΕΠΟ μόνον όταν άρχισε η εκτέλεση εργασιών για τη λειτουργική σύνδεση του χώρου του έργου» επισημαίνεται στη χθεσινή απόφαση, ενώ παραπέμπει στο ΣτΕ κατά την εκδίκαση της αίτησης ακύρωσης να εξετάσει αν οι πολίτες της Ίου είχαν πρόσβαση στα στοιχεία του φακέλου δεδομένου ότι η Σύρος απέχει 55 ναυτικά μίλια “από τον τόπο υλοποίησης του έργου.
Αξίζει να σημειωθεί ότι, παρά τις αρνητικές γνωμοδοτήσεις των καθ’ ύλην αρμόδιων υπηρεσιών, υπεγράφη η έγκριση δημιουργίας τουριστικού χωριού μαζί με τα συνοδά έργα τους και τους περιβαλλοντικούς όρους σε δύο διαφορετικές εκτάσεις στη Χερσόνησο Διακοφτό και την απέναντι περιοχή Κουμπάρα. Σε συνολική έκταση 275 στρεμμάτων, εκτός σχεδίου, εκ των οποίων μόνον τα 129 έχουν χαρακτηρισθεί αγροτικής μορφής και τα υπόλοιπα χορτολιβαδικά ή βραχώδεις εκτάσεις.
Ταυτόχρονα περιλαμβάνονταν η κατασκευή γέφυρας, «κατάστρωμα κυκλοφορίας», πάνω από το «χαμηλό και στενό» λαιμό που συνδέει τις δύο περιοχές για την εξυπηρέτηση του τουριστικού χωριού, όπως και σειρά έργων στον αιγιαλό, ανάμεσά τους και δύο τεχνητές παραλίες.
