Με σύνθημα «Ανάφη και Φολέγανδρος δεν ξανακάνω τρέλες» πρόσφατα διοργανώθηκε με επιτυχία για 2η χρονιά το διακυκλαδικό πάρτι των παιδιών (συνολικά 18) Γυμνασίου – Λυκείου Ανάφης και Φολεγάνδρου – Γιατί δεν ήρθαν τα έξι παιδιά από τη Σίκινο
Για 2η συνεχή χρονιά το διακυκλαδικλο πάρτυ των παιδιών του Γυμνασίου – Λυκείου της ακριτικής Ανάφης με αυτό της Φολεγάνδρου και παρ’ ολίγον φέτος της Σικίνου…εστέφθη με απόλυτη επιτυχία.
“Ανάφη και Φολέγανδρος δεν ξανακάνω τρέλες» το σύνθημα των δεκαοκτώ παιδιών υπό τους ήχους των νησιώτικων ακουσμάτων και λοιπών άλλων που ακούει σήμερα η νεολαία. Δέκα παιδιά της Ανάφης και οχτώ παιδιά της Φολεγάνδρου βρέθηκαν και διασκέδασαν μαζί για μερικές ώρες ανταλλάσσοντας απόψεις και πολύ …αγάπη!
Παιδιά γλυκά, τρυφερά ένα- ένα και όλα μαζί, ανανεώνουν πλέον το ραντεβού τους κάθε χρόνο σε ένα πάρτυ μονιάσματος – αγάπης – αδελφοποίησης – δεσίματος και δοσίματος που ξεκίνησε πέρυσι από ένα αστείο και μόνο συνδετικό ιστό μια κοινή τους καθηγήτρια. Τόπος συνάντησης; Μα η Ανάφη ως τερματικός σταθμός του ενδοκυκλαδικού δρομολογίου κατά το οποίο το πλοίο φτάνει το βράδυ του Σαββάτου, διανυκτερεύει και επιστρέφει το πρωί αντίστροφα τη διαδρομή του.
Σε μια προσπάθεια τα δύο νησιά της άγονης γραμμής να έρθουν κοντά και να μοιραστούν τα παιδιά τις ίδιες έγνοιες και προβληματισμούς που τους δένουν, να διασκεδάσουν μέχρι πρωίας και να δημιουργήσουν φιλίες… να γνωριστούν και να αδελφοποιηθούν… δυο νησιά εγκλωβισμένα στην περιοριστική συνθήκη του δημογραφικού προβλήματος της χώρας… γονείς και καθηγητές και από τις δύο πλευρές στέκονται αρωγοί τους. Και φυσικά το πλοίο της γραμμής. Φέτος μάλιστα ήταν στο πρόγραμμα και έξι παιδιά της Σικίνου αλλά λόγω δυσκολιών τελευταίας στιγμής δεν κατέστη αυτό δυνατόν.
«Τα παιδιά της άγονης γραμμής δεν είναι σαν τα παιδιά της πόλης. Έχουν πολύ μεγαλύτερη ανάγκη να έρθουν σε επαφή με παιδιά που βιώνουν τα ίδια προβλήματα, να μονιάσουν και να αδελφοποιηθούν έστω και με αφορμή ένα ασήμαντο φαινομενικά πάρτυ. Είναι απίστευτο πως όλα τα παιδιά και της Ανάφης και της Φολεγάνδρου είναι διατεθειμένα να υποστούν κάθε ταλαιπωρία και κόπο προκειμένου να ανταμώσουν έστω για λίγες ώρες, να χορέψουν μονιασμένα και αδελφωμένα. Αυτό κάτι μας λέει. Είναι η σιωπηλή κραυγή των παιδιών της άγονης γραμμής για τη μοναξιά που βιώνουν.»
Ήταν κι αυτή τη φορά ένα πάρτυ όχι σαν όλα τα άλλα… Ανανεώνουμε το ραντεβού μας για την επόμενη φορά κι ευχόμαστε να γίνει η αφορμή γιατί όχι… και για άλλες κοινές δράσεις των σχολείων των νησιών μας.
Ευχαριστούμε τους γονείς της Φολεγάνδρου για την εμπιστοσύνη που μας δείχνουν, τους εκπαιδευτικούς της Ανάφης για την ευγενική τους παρουσία ώστε όλα να γίνουν με ασφάλεια, τον κ. Ρουσσέτο Χάλαρη για τη δωρεά μεταφορά των παιδιών στο νησί, το εστιατόριο «Λιοτρίβι» για την περιποίηση του, τον αντιδήμαρχο της Ανάφης κ.Τζώρτζη Ρούσσο για την ευγενική παραχώρηση του μαγαζιού του «Κουρσάρος», και τέλος…
Ευχαριστούμε andros jet !
