Σαράντα ημέρες έχουν περάσει από το θάνατο της Ειρήνης Πολυκρέτη – Η Στέλλα Μανδηλαρά – Μανωλά (οικογενειακή φίλη) δίνει στη δημοσιότητα το τελευταίο ποίημα που έγραψε η ποιήτρια από την Απείρανθο αφιερωμένο στον θεολόγο Μανώλη Μελινό και λίγο πριν η ίδια μπει στην εντατική μονάδα και σε καταστολή – Τέσσερις ημέρες αργότερα έφυγε από τη ζωή
Ψυχοσάββατο… Σάββατο 2 Μαρτίου 2019 και ημέρα γιιορτής του Αγίου Νικολάου του Πλανά. Του Ναξιώτη Ιερέα που με την στάση ζωής του έστειλε ένα τεράστιο μήνυμα προς όλους τους Χριστιανούς σχετικά με τον ρόλο του Ιερεά στη ζωής μας.. Παράλληλα, σήμερα 2 Μαρτίου συμπληρώνονται σαράντα ημέρες από την στιγμή που άφησε την τελευταία της πνοή η ποιήτρια, η θεολόγος, η Απεραθίτισσα Ειρήνη Πολυκρέτη, αφήνοντας ένα μεγάλο κενό στο χώρο της σύγχρονης υμνογραφίας…
και στο email της ιστοσελίδας μας, σήμερα είχαμε μία όμορφη έκπληξη. Διά χειρός Στέλλας Μανδηλαράς – Μανωλά (η μητέρα της στενή φίλη της Ειρήνης Πολυκρέτη) που μας έστειλε ένα μοναδικό δώρο. Το τελευταίο ποίημα που έγραψε η Πολυκρέτη πριν μπει στην εντατική μονάδα.. Στις 17 Ιανουαρίου… Και μας εξιστορεί και πως προέκυψε αυτό το ποίημα… Κι εμείς; Την ευχαριστούμε για την τιμή αυτή…
Διαβάστε το εισαγωγικό κείμενο και ακολουθεί το ποίημα… “Σαράντα μέρες λείπει από κοντά μας ένα σπουδαίο τέκνο της Απειράνθου. Η ποιήτρια, η θεολόγος καθηγήτρια, η υμνογράφος της εκκλησίας μας, η Ειρήνη Β. Πολυκρέτη, την 21η Ιανουαρίου εγκατέλειψε τα εγκόσμια για να βρεθεί στην αγκαλιά των αγγέλων.
Υπήρξε τιμή και χαρά για μένα η γνωριμία της και η φιλία της. Θαύμασα την δημιουργικότητα, την ακατάβλητη θέληση, την αγάπη και την έγνοια της για τους νέους μας και κυρίως το ταλέντο της στην υμνογραφία, κινούμενο πάντα από φλογερή πίστη στο Θεό και την Παναγία μας.
Η τελευταία εβδομάδα της ζωής της ήταν πιο δύσκολη αφού έμαθε ότι ο καρκίνος δεν είχε νικηθεί. Η Ειρήνη είχε διαβάσει πολλά βιβλία του θεολόγου Μανώλη Μελινού, αλλά τις τελευταίες της μέρες διάβασε κι εκείνο που αναφέρει το θαύμα ίασης που έγινε από τον Άγιο Νεκτάριο στον συνονόματό του γέροντα Νεκτάριο Βιτάλη, που το 1980, ενώ βρισκόταν στο τελευταίο στάδιο καρκίνου, ιάθη θαυματουργικά.
Συγκινημένη η Ειρήνη έγραψε ένα ποίημα – ύμνο στον συγγραφέα του βιβλίου Μανώλη Μελινό, αλλά κυρίως ύμνο στην πίστη μας. Αυτό έγινε την τελευταία ημέρα της ζωής της, στις 17 Ιανουαρίου, πριν μπει στην εντατική σε καταστολή. Το καταθέτω στην μνήμη της. Αυτό ήταν το τελευταίο της ποίημα. Η ζωή της ποιήτριας έκλεισε με ένα ποίημα!
Καλή ανάπαυση αγαπημένη Ειρήνη! Δεν θα ξεχαστείς γιατί τα ίχνη σου δεν πρόκειται να σβηστούν!”
Το τελεταίο ποίημα της πολυγραφότατης Ειρήνης Πολυκρέτη που έφυγε από τη ζωή νικημένη από την επάρατο νόμο την 21η Ιανουαρίου 2019
“Μέλι σταλάζουν Μελινέ, τα ιερά βιβλία,
που γράφεις, γιατί έχουνε πνευματική αξία.
Αξία διαχρονική, πνευματική, αιώνια,
ενέχουν τα βιβλία σου στα δύσκολά μας χρόνια.
Διαβάζοντας, οσφραίνομαι πνευματικό θυμάρι,
μεθώ μέσα στ’ αρώματα και παίρνω το δοξάρι.
Να τραγουδήσω στον ρυθμό, στη νέα μελωδία,
μαζί σου να συντονισθώ στη Θεία υμνωδία.
Προσφέρεις εις τους νέους μας τους βίους των αγίων
στην εποχή την δύσκολη για πρότυπα στο βίο.
Είναι ανάγκη οι νέοι μας αγίους να θυμούνται
και τη ζωή, το έργο τους με πίστη να μιμούνται.
Ο Άγιος Νεκτάριος, Βιτάλης και οι άλλοι
ως πρότυπα των νέων μας, με προσφορά μεγάλη
Δεν έζησαν για λόγου τους, έζησαν με θυσία,
με προσφορά στα έργα τους μέσα στην κοινωνία.
Είναι αυτά που έδωσαν κι αυτά τους διακρίνουν
και για τον κόσμο ολόκληρο την προσευχή τους δίνουν.
Μυρίζουν τα βιβλία σου Θεία Ορθοδοξία
και στις ψυχές σταλάζουνε του μέλιτος αξία.
Διαβάστε νέοι, γεύσασθε του Μελινού βιβλία
να νιώσετε πνευματικά την Θεία θεωρία
Τη Θεωρία του Θεού μεσ’ στις ψυχές τυπώνουν
κι ελεύθερους τους νέους μας στον ουρανό υψώνουν.
Βεβαίως τα βιβλία σου εκπέμπουν ευωδία
της ανθοδέσμης του Χριστού, μυρίπνοα τα Θεία
Μυρίπνοα του ουρανού, του παραδείσου κρίνα
οσφραίνομαι στ’ αρώματα κι ευφραίνομαι με κείνα.
Της νίκης σύμβολα ήρωες οι μαχητές της πίστης,
μ’ αξία ακαταγώνιστη σπουδαίας και μεγίστης
Θεώνονται στον ουρανό και ζουν με ευφροσύνη
και δίνουν σ’ όσους τους ζητούν στη γη μας την ειρήνη.
Γνώση, αγάπη και στοργή και την ελπίδα δίνουν
και υπόσχονται προστάτες μας πάντα να παραμείνουν
μεσ’ των αγίων τη στοργή, σ’ αυτών την προστασία
ζουμ’ ενωμένοι οι πιστοί μέσα στην εκκλησία.
Κι όσοι τη γεύση του Χριστού στην εκκλησία πάρουν
θα αναπαύσουν τον Χριστό και τον Σταυρό θα άρουν
Θα άρει εις τους ώμου του καθένας τον σταυρό του
και θα τον νιώθει ελαφρύ πνευματικό δικό του.
Είν’ ο σταυρός του πόνου του, της Θείας ευλογίας
που οδηγεί στου Γολγοθά το λόφο, της θυσίας.
Μέλι σταλάζει ο Μελινός, μέλιτος γεύση δίνει
μοσχοβολιάς αρώματα του θυμαριού αφήνει.
Του Παραδείσου τα τερπνά άνθη παρουσιάζει
στον κόσμο όλο και ψυχές πλουτίζει και αγιάζει.
Τα νέφη των Αγίων μας, των σύγχρονων πατέρων
παρουσιάζει πρότυπα των σύγχρονών μας νέων.
Για μια ζωή χριστιανική, πίστεως και θυσίας
Και προσφοράς ατέλειωτης αληθινής λατρείας.
Λατρεύομεν ένα Θεόν, Τριαδικό Προσώποις
αληθινόν, μοναδικό αγγέλοις και ανθρώποις.
Πιστεύομε, λατρεύομε, υμνούμε, ευλογούμε
έναν Θεόν αληθινόν και δι’ αυτόν και ζούμε.
Ο Μελινός μας δίδαξε πώς είναι ο Θεός μας
και πώς βιώνεται σε μας, η χάρη Του εντός μας.
Η χάρη Του, μας δίδαξε, είναι με τους Αγίους
στα θαύματα, στα έργα τους, στους τρόπους και τους βίους.
Αυτή τη χάρη του Θεού, τα άνθη της ερήμου
σ’ όσους καλοπροαίρετους μ’ αγάπη την αφήνουν
Εύχονται και προσεύχονται οι αναγνώστες όλοι
Κύριος να περιφρουρεί τον Μελινό Μανώλη”.
