Άρθρο του Βουλευτή Κυκλάδων του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., Νίκου Μανιού, στην “Εφημερίδα των Συντακτών” με τίτλο «Χέρι χέρι με τον φασισμό» και αναφορά στις κινήσεις της Νέας Δημοκρατίας που θυμίζουν νοσταλγία μίας άλλης εποχής
«Χαβιάρι και φαγοπότι με Άρη Βελουχιώτη» ήταν το σύνθημα που χρησιμοποίησε ο Αντώνης Σαμαράς στο συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας, κατηγορώντας τον πρωθυπουργό για το μενού του πρωθυπουργικού αεροπλάνου (!). 2.000 ευρώ σε κάθε γέννα υποσχέθηκε ο Κυριάκος Μητσοτάκης –«μόνο για Έλληνες» έσπευσε να διευκρινίσει στο Twitter βασικός συνεργάτης του. Και οι δύο, φράσεις που έχει ξεστομίσει πρώτη η Χρυσή Αυγή παλιότερα. Ναζιστικοί χαιρετισμοί στις αντισυγκεντρώσεις στη Θεσσαλονίκη, βεβήλωση του μνημείου για το Ολοκαύτωμα για άλλη μια φορά και κάπως έτσι το αυγό του φιδιού εκκολάπτεται και η αξιωματική αντιπολίτευση υιοθετεί όλο και πιο συχνά τον λόγο και τις πρακτικές του.
Του Νίκου Μανιού
Τις πιο μαύρες μέρες της μετεμφυλιακής περιόδου φαίνεται να νοσταλγεί η Νέα Δημοκρατία. Συνεχίζοντας την πορεία του σφιχτού εναγκαλισμού με την Ακροδεξιά που έχει πάρει, με αφορμή τη Συμφωνία των Πρεσπών για τη Μακεδονία, έφτασε αυτές τις μέρες όχι μόνο να αποφεύγει τεχνηέντως να διαχωρίσει τη θέση της από τα καλέσματα για αντισυγκεντρώσεις ενάντια στην ομιλία του πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη, αλλά και να τις υποδαυλίζει. Ξεχνάει φαίνεται –ή ίσως θυμάται πολύ καλά– ότι οι αντισυγκεντρώσεις ήταν ένα εργαλείο που χρησιμοποιήθηκε στο παρελθόν για να τρομοκρατεί τον λαό και πως η Αριστερά και η Ελλάδα, ειδικά στη Θεσσαλονίκη, τις έχει πληρώσει με αίμα.
Γιατί όμως ο λόγος της αξιωματικής αντιπολίτευσης ταυτίζεται με τη φασιστική ρητορική της Χρυσής Αυγής και με τις ακροδεξιές κορόνες που εκτοξεύει ο Άδωνης Γεωργιάδης; Επειδή η Νέα Δημοκρατία δεν μπορεί να πει ξεκάθαρα στους ψηφοφόρους της ότι η ιδεολογία και η πολιτική της είναι ενάντια σε κάθε έννοια αλληλεγγύης της κοινωνίας και προσφοράς υπηρεσιών από το κράτος προς τους ασθενέστερους, όπως δεν μπορούσε και ο ομοϊδεάτης της, πρωθυπουργός της Ουγγαρίας Βίκτορ Όρμπαν.
Επειδή όλα τα αφηγήματα της Νέας Δημοκρατίας ενάντια στην κυβέρνηση έχουν καταρρεύσει. Δεν έχει πια κανένα επιχείρημα που να στηρίζεται στην πραγματικότητα. Ο πνιγμένος λοιπόν από τα μαλλιά του πιάνεται, και τα «μαλλιά» της Νέας Δημοκρατίας είναι η Ακροδεξιά. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης παίρνει τον λόγο του Άδωνη Γεωργιάδη, που ήταν στο ΛΑΟΣ, τον φέρνει στο προσκήνιο και τον αναπαράγει επισημοποιώντας τον ως τον δημόσιο λόγο με τον οποίο εκφράζεται η αξιωματική αντιπολίτευση.
Μετά τον Εμφύλιο, η Ακροδεξιά συνυπάρχει μέσα στη μεγάλη δημοκρατική παράταξη, όπως αυτοαποκαλείται. Ο Μανιαδάκης, υφυπουργός Δημόσιας Ασφάλειας της δικτατορίας του Μεταξά, γνωστός αρχιβασανιστής, ήταν βουλευτής του κόμματος της ΕΡΕ τη δεκαετία του ’50. Τότε ακόμα κυριαρχούσε το μετεμφυλιακό κλίμα στη διακυβέρνηση του κράτους, παρ’ όλα αυτά η Ακροδεξιά δεν είχε δημόσιο λόγο. Ο Καραμανλής ήθελε την εκλογική τους δύναμη αλλά δεν ταυτιζόταν με τον λόγο τους.
Τώρα που έχει οξυνθεί η πολιτική αντιπαράθεση, τώρα που υπάρχει μια αριστερή κυβέρνηση (γιατί ότι κι αν λέει η εξ αριστερών κριτική, γι’ αυτούς είμαστε μια αριστερή κυβέρνηση), βρίσκονται σε τέτοια σύγχυση που κάνουν το κορυφαίο ολίσθημα να κατηγορούν την κυβέρνηση ότι πούλησε στους εχθρούς μας τη Μακεδονία για να μην κοπούν οι συντάξεις. Μας κατηγορούν δηλαδή για εσχάτη προδοσία, κάνοντας συνένοχους σ’ αυτήν την προδοσία, εκτός από τον ΣΥΡΙΖΑ, τους Ευρωπαίους εταίρους μας και 2 εκατομμύρια συνταξιούχους. Και μετά έρχονται στη Βουλή και ψηφίζουν «ναι» σ’ αυτή την «προδοσία».
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης παίζει με τη φωτιά. Χρησιμοποιεί την Ακροδεξιά για να αντλήσει ψήφους, αλλά παραβλέπει ότι η Ακροδεξιά και οι εκφραστές της, που φόρεσαν το «φιλελεύθερο» προσωπείο τους και κατέλαβαν κορυφαίες θέσεις στο κόμμα του, καραδοκούν για να τον αμφισβητήσουν με την πρώτη ευκαιρία και να του πάρουν το κόμμα από τα χέρια. Κι αν –όταν– συμβεί αυτό, το τίμημα θα το πληρώσει η δημοκρατία, η πατρίδα μας και ο ελληνικός λαός. Και θα το πληρώσει ακριβά, όπως και στο παρελθόν.
Ο Νίκος Μανιός είναι βουλευτής Κυκλάδων του ΣΥΡΙΖΑ και καταθέτει τη γνώμη του στην “Εφημερίδα των Συντακτών” της 18ης Δεκεμβρίου 2018
