Αρθουρ Μίλερ – Μέρλιν Μονρόε… Ένα καυτό ζευγάρι στο χώρο του Χόλιγουντ που πέρασε στην ιστορία ως «αταίριαστο» – Η Μαρία Δεδούση δίνει την δική της απάντηση στην ανδρική απορία «Γιατί διάολε, μια γυναίκα που έχει μυαλό και γράφει κι ωραία, να βάζει και φωτογραφίες της στο φβ, προβάλλοντας την πιο αισθησιακή της πλευρά;» … Γιατί απλά μπορεί…
Ο Άρθουρ Μίλερ γνώρισε τη Μέρλιν Μονρόε το 1951, όταν ήταν παντρεμένος με την πρώτη του γυναίκα.
Οι δύο τους είχαν ένα σύντομο φλερτ, το οποίο -όπως απεδείχθη- σημάδεψε αμφότερους.
Τον Ιούνιο του 1956, ο Μίλερ άφησε την γυναίκα του και παντρεύτηκε τη Μέρλιν.
Της Μαρία Δεδούση (social media)
Εκείνη είχε μόλις γίνει 30 και ήταν ήδη τεράστια σταρ και εξίσου τεράστιο σεξ σίμπολ.
Εκείνος ήταν 40 και ήδη παραπάνω από καταξιωμένος, έχοντας κερδίσει ένα Πούλιτζερ -το ’49- με το “Θάνατο του εμποράκου”, ο σημαντικότερος θεατρικός συγγραφέας στις ΗΠΑ, με πλούσιο έργο και σαφή κοινωνική και πολιτική στάση έναντι του “αμερικανικού ονείρου”, στάση που του στοίχισε στην πορεία τη φιλία του με τον Ελίας Καζάν, αλλά και τον έβαλε στο στόχαστρο του Μακάρθι.
Οι δύο τους έμειναν παντρεμένοι για πέντε χρόνια και λίγους μήνες μετά το χωρισμό τους η Μέρλιν πέθανε.
Έμειναν στην ιστορία ως σύμβολο του “αταίριαστου” ζευγαριού.
Ο διανοούμενος και η μπίμπο.
Από κανενός το μυαλό δεν πέρασε ποτέ αν η Μέρλιν είχε και κάτι να του πει του Άρθουρ, πέρα από βυζιά.
Το σκεφτόμουν χτες, κάνοντας για τριακοσιοστή φορά την ίδια κουβέντα, σ’ αυτή την περίπτωση με έναν άνθρωπο πολύ μορφωμένο και διόλου κριτικό:
Το φβ, οι φωτογραφίες, τα κείμενα, ο συνδυασμός τους και η γενική αντιμετώπιση.
Είναι ίσως η ερώτηση που έχω ακούσει πιο πολλές φορές από οποιαδήποτε τον τελευταίο καιρό:
“Γιατί διάολε, μια γυναίκα που έχει μυαλό και γράφει κι ωραία, να βάζει και φωτογραφίες της στο φβ, προβάλλοντας την πιο αισθησιακή της πλευρά;
Σε απλά ελληνικά, αφού σκέπτεσαι γιατί είσαι και γκομενάρα και το δείχνεις;
Επειδή τα δύο είναι αμοιβαίως αποκλειόμενα, προφανώς.
Με ρωτούσε τις προάλλες το ίδιο ένας φίλος για μια γυναίκα που είναι πολύ πόπιουλαρ στο φβ εξίσου για τα όσα γράφει αλλά και για τις ομολογουμένως εξαιρετικές σέλφι της.
Την ξέρω προσωπικά (σιγά μην σας πω ποια είναι).
Του λέω, μα είναι πανέξυπνη και τρομερά ενδιαφέρουσα.
“Και τότε γιατί μας δείχνει τα βυζιά της;”, μου απαντάει, επειδή στη ζωή αυτή, απάρεντλι, ή βυζιά θα έχεις ή μυαλό.
Θύμωσα μαζί του, επειδή είναι έξυπνος άντρας.
Θα μπορούσα ν’ απαντήσω απλά και συνοπτικά και να το κλείσω εδώ:
“Επειδή γουστάρω και μπορώ”
Θα μπορούσα με τη μια να αναστρέψω την ερώτηση:
Θύμισέ μου την τελευταία φορά που άσκησες αρνητική κριτική σ’ έναν έξυπνο και επιτυχημένο και ιντελέκτσουαλ άντρα επειδή φωτογραφήθηκε και ως ωραίος.
Σ αυτή την περίπτωση η επωδός είναι “πωπω, είναι ΚΑΙ ωραίος άντρας”, με μπόλικα θαυμαστικά στο τέλος.
Μπίμπο δεν τον λες πάντως.
Ούτε ότι ψάχνεται.
Ούτε αμφισβητείς το μυαλό του.
Να πω σ’ αυτό το σημείο, ότι προσωπικά όταν βάζω μια φωτογραφία στο φβ, στην οποία δεν προβάλλεται η αμιγώς ιντελέκτσουαλ πλευρά μου, ξέρω εκ προοιμίου ακριβώς ποιοί είναι αυτοί που θα κάνουν ότι δεν την είδαν.
Σιγά που δεν την είδαν…
Ξέρω επίσης ότι θα φάω στάνταρ 5-6 διαγραφές. Από γυναίκες κυρίως, αλλά και όχι μόνο.
Δεν νομίζω ότι το θέμα τους είναι ότι δεν με “εγκρίνουν”.
Νομίζω ότι το θέμα τους είναι ότι
α. χαλάω το στερότυπο, και
β. δεν θέλουν να ταυτίσουν το δικό τους, σοβαρό, προφίλ με μια γκόμενα που βγάζει βόλτα τα φυσικά της προσόντα, όποια κι αν είναι αυτά.
Βλέπετε ότι αποφεύγω, επι τούτου εννοείται, να χρησιμοποιήσω τη λέξη “σοβαροφάνεια”, επειδή ο στόχος μου δεν είναι να γίνω εγώ, με τη σειρά μου, κριτική απέναντι στους άλλους.
Καθένας κάνει ότι καταλαβαίνει εξάλλου, εγώ αυτής της σχολής είμαι.
Μέχρι εκεί που δεν πειράζει τον άλλον, εννοείται.
Για πολλά χρόνια πίστευα ότι στο συνδυασμό “μυαλό + εμφάνιση + απενοχοποιημένη σεξουαλικότητα”, εκείνο που τρόμαζε και ενοχλούσε περισσότερο ήταν το πρώτο.
Πρέπει να σας πω ότι άλλαξα γνώμη εσχάτως.
Νομίζω ότι αυτό που τρομάζει περισσότερο δεν είναι η ευφυία και το διανοητικό καπάσιτι, αλλά η εμφάνιση και κυρίως η απενοχοποιημένη σεξουαλικότητα.
Μια χαρά είναι οι έξυπνες και μορφωμένες γυναίκες.
Αρκεί να είναι ΜΟΝΟ έξυπνες και μορφωμένες.
Επειδή αν είναι και από το “άλλο”, ανεβαίνει κατακόρυφα ο κίνδυνος να τις γουστάρεις, κι αν τις γουστάρεις επειδή είναι κι απ’ το “άλλο”, ανεβαίνει ταυτόχρονα κατακόρυφα ο κίνδυνος να τις ερωτευτείς, ακριβώς επειδή είναι έξυπνες και μορφωμένες.
Χέζεται επάνω του ο άντρας.
Άμα ερωτευτεί τέτοια γυναίκα πώς θα την χειριστεί;
Όχι δια-χειριστεί. Χειριστεί.
Και η γυναίκα καταλήγει να “κρύβει” το ένα από τα δύο, προκειμένου να μην τρομάξει το ζωάκι απέναντι.
Πριν λίγες μέρες έπινα κάτι κρασιά με έναν άνθρωπο που εκτιμώ απεριόριστα και για πολλούς λόγους (τον ξέρετε οι περισσότεροι, αλλά ξανά, σιγά μην σας πω ποιος είναι), με τον οποίο γνωριστήκαμε εδώ, ναι εδώ, τους καλύτερους έχω γνωρίσει εγώ εδώ.
Με την ειλικρίνια που τον διακρίνει όταν ανοίγει το στόμα του -σπάνια- μου είπε “δεν σου κρύβω ότι αν δεν ήσουν και έτσι όπως είσαι, πιθανώς δεν θα ήμουν εδώ”.
ΔΕΝ είμαστε γκόμενοι, ΔΕΝ μου την πέφτει, ΔΕΝ έχουμε κανενός είδους σεξουαλική σχέση.
Η εμφάνισή μου όμως ήταν ένα από τα πράγματα που τον ιντριγκάρισε σε μένα και τον έκανε να θέλει να με γνωρίσει.
Θέλω να γνωρίσω έναν άνθρωπο που μου φαίνεται ωραίος (μέσα, έξω) ΔΕΝ σημαίνει απαραίτητα θέλω σεξ.
Αυτό είναι κάτι που, στην περίπτωση των σκεπτόμενων ανθρώπων, προκύπτει ή δεν προκύπτει ΑΦΟΥ έχουν γνωριστεί.
Επειδή οι σκεπτόμενοι άνθρωποι συχνά ζυγίζουν τα πράγματα και αποφασίζουν τι είναι αυτό που μπορούν και θέλουν να μοιραστούν με τον απέναντί τους σκεπτόμενο άνθρωπο.
Επίσης, I got news for you, ΔΕΝ είναι κακό πράμα το σεξ ανάμεσα σε δύο ανθρώπους, ΔΕΝ αφαιρεί φαιά ουσία, δεν γίνεσαι πιο βλάκας ή λιγότερο ενδιαφέρων κάθε φορά που το κάνεις, αλήθεια σας το λέω, προσωπικά θα είχα φτάσει σε υπομηδενικό άι κιού αν ίσχυε αυτό.
Μπορείς θαυμάσια και να εκτιμάς και να γουστάρεις κάποιον.
Όχι απλώς μπορείς, αυτό είναι και το ιδανικό αν ρωτάτε εμένα.
Εξυπακούεται ότι δεν είναι όλοι οι άνθρωποι -και όλοι άντρες- έτσι.
Υπάρχουν άντρες που μπορούν να διαχειριστούν συνδυαστικά αυτές τις ιδιότητες στη γυναίκα απέναντί τους και μπορουν να ζήσουν με αυτές και να είναι και χαρούμενοι που η τύχη τους έριξε στο δρόμο μια γυναίκα και έξυπνη και επιθυμητή.
Αυτοί χωρίζονται σε δύο κατηγορίες:
Είναι οι πολύ ασφαλείς με τον εαυτό τους, ή εκείνοι που έχουν άγνοια κινδύνου.
Σε κάθε περίπτωση, εκεί που ήθελα να καταλήξω είναι το εξής:
Η κοινή αντίληψη είναι ότι εκεί που υστερεί η κοινωνία είναι στη γυναικεία χειραφέτηση.
Κι αυτό έχει οδηγήσει σε ακραία ενίοτε έξαρση του φεμινισμού, προσωπικά θεωρώ ότι ο φεμινισμός είναι η πιο καταστροφική εφεύρεση για τις γυναίκες μετά τα παπούτσια-πλατφόρμες.
Ναι, υστερεί και σε -δεν θα το πω χειραφέτηση εγώ, θα το πω ίση αντιμετώπιση- αλλά όχι δεν προκύπτουν από κει όλα τα μεταξύ μας ζητήματα.
Το πρόβλημα είναι και στα αμιγώς αντρικά χάντικαπ.
Με πολύ σημαντικό το συγκεκριμένο.
Οι άντρες πρέπει να συγκεντρωθούν λίγο και να τα βρουν με τους εαυτούς τους και να πάψουν να σκιάζονται κάθε φορά που αισθάνονται απειλή επειδή η απέναντι και τους ιντριγκάρει και τους καυλώνει ταυτόχρονα.
Ν αφήσουν τα φεμινιστικά και να καταλάβουν περί τίνος πρόκειται αυτό το πράμα που είναι καταδικασμένοι από τη φύση να συμβιώνουν μαζί του, να μην απομονώνουν τις ιδιότητές του αντ χοκ και να το αποδεχτούν ως σύνολο.
Να μάθουν το μυαλό τους και το πουλί τους να επικοινωνούν και να τα βρίσκουν μεταξύ τους.
Δεν είναι πυρηνική φυσική.
Ένα “κλικ” του μυαλου είναι.
Το πουλί κάνει “κλικ” από μόνο του, δεν χρειάζεται καθοδήγηση…
