Τα ξημερώματα της 29ης Οκτωβρίου τα ρολόγια θα γυρίσουν μία ώρα πίσω (από 04:00 στις 03:00) και θεωρητικά θα κερδίσουμε μία ώρα ύπνου – Μέχρι τα τέλη Μαρτίου η σχετική ώρα – Σε ποιες χώρες δεν ισχύει η αλλαγή
Χειμερινή ώρα εν όψει… Κάτι ο καιρός, κάτι τα σύννεφα και κάτι το ημερολόγιο που δείχνει ότι έχουμε φτάσει στον Οκτώβριο και έχουμε την …χειμερινή ώρα. Δηλαδή την αλλαγή. Και με την 29η Οκτωβρίου να είναι μία ανάσα, ας βάλουμε την υπενθύμιση. Και όπως γίνεται κάθε χρόνο την τελευταία Κυριακή του Οκτωβρίου, θα περάσουμε από τη θερινή στη χειμερινή ώρα. Και στις 4 τα ξημερώματα, οι δείκτες (!!!) του ρολογιού θα γυρίσουν πίσω μία ώρα. Κάτι που θα διατηρηθεί έως τον Μάρτιο του 2018 όταν και θα χρειαστεί να την αλλάξουμε ξανά.
Στην πραγματικότητα, οι μέρες όντως αρχίζουν να μεγαλώνουν, μόνο που αυτό συμβαίνει λίγες μέρες αργότερα, δηλαδή μετά το χειμερινό ηλιοστάσιο. Τότε παρατηρείται και η μεγαλύτερη σε διάρκεια νύχτα του έτους, ενώ παράλληλα, σηματοδοτείται η «επίσημη» έναρξη του χειμώνα (συνήθως πέφτει στις 21 Δεκεμβρίου).
Πότε αλλάζει η ώρα και γιατί;
Η αλλαγή της ώρας, σύμφωνα με την οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης που υποχρεώνει όλα τα κράτη μέλη να την τηρήσουν με νόμο, γίνεται, πλέον, την τελευταία Κυριακή του Μαρτίου στη 01.00 π.μ. ώρα Γκρίνουιτς (GMT) και τελειώνει την τελευταία Κυριακή του Οκτωβρίου του ίδιου έτους πάλι στη 01.00 π.μ. ώρα Γκρίνουιτς.
Επομένως η αλλαγή είναι ταυτόχρονη για όλα τα κράτη-μέλη της Ε.Ε. τα οποία έχουν υιοθετήσει το μέτρο. Το βασικό πλεονέκτημα της χρήσης του μέτρου της θερινής ώρας είναι η εξοικονόμηση ενέργειας. Συνολικά κατά τους επτά μήνες της θερινής ώρας εξοικονομούμε 210 ώρες ηλεκτρικής ενέργειας εκμεταλλευόμενοι τον Ήλιο.
Στην Ελλάδα η θερινή ώρα εφαρμόστηκε για πρώτη φορά, δοκιμαστικά, το 1932 και συγκεκριμένα από τις 6 Ιουλίου μέχρι την 1η Σεπτεμβρίου όπου τα ρολόγια είχαν τεθεί μία ώρα μπροστά, μια ιδέα που όμως εγκαταλείφθηκε γρήγορα.
Το 1973, ωστόσο, λόγω της ενεργειακής κρίσης που έπληξε την Ευρώπη, αποφασίστηκε η υιοθέτηση του μέτρου της θερινής ώρας από μεγάλο μέρος των κρατών συμπεριλαμβανομένης τότε και της Ελλάδας. Το νέο μέτρο πρωτοεφαρμόστηκε στη χώρα μας το 1975.
Διαφοροποιήσεις
Υπάρχουν όμως και οι … διαφοροποιήσεις. Η Ισλανδία δεν έχει υιοθετήσει το μέτρο. Λόγω του υψηλού γεωγραφικού πλάτους η ανατολή και η δύση του ήλιου αλλάζουν κατά πολλές ώρες στη διάρκεια του έτους και η επίδραση της αλλαγής του ρολογιού κατά μία ώρα θα ήταν, σε σύγκριση, μικρή.
Η Ρωσία, όπως όλα τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη ακολουθούσε τις ίδιες ημερομηνίες αλλαγής με αυτές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και άλλαζε στις 2 π.μ. ώρα Μόσχας (3 π.μ. θερινή ώρα τον Οκτώβρη). Από τις 27 Απριλίου 2011 και με διάταγμα του Ρώσου προέδρου Ντμίτρι Μεντβέντεφ καθιερώθηκε η θερινή ώρα Μόσχας (+4 UTC) καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου. Ο πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν αποφάσισε την χρήση μόνιμης χειμερινής ώρας αρχίζοντας από τις 26 Οκτωβρίου 2014. Ακόμη, την περίοδο Μάρτιο-Απρίλιο 2016 ορισμένες περιοχές άλλαξαν ώρα, κάτι σαν επαναχρησιμοποίηση μόνιμης θερινής ώρας.
Και τέλος, η Τουρκία ακολουθεί τις αλλαγές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στην ημερομηνία και στην ώρα αλλαγής, ωστόσο τον Σεπτέμβριο 2016 αποφασίστηκε η μόνιμη χρήση της θερινής ώρας όλο τον χρόνο, ενώ το 2015 είχε παραταθεί μέχρι τις 8 Νοεμβρίου 2015, λόγω εκλογών.
