Ο υδροφόρος ορίζοντας στη Νάξο κάθε ημέρα που περνάει γίνεται και πιο φτωχός, τα πηγάδια στέλνουν … σήμα κινδύνου καθότι έχει να βρέξει περίπου 130 ημέρες (!!!) και οι κτηνοτρόφοι προχωρούν σε μίσθωση ιδιωτικών υδροφόρων για να καλύψουν τις ανάγκες τους
6η Ιουνίου… Οι ουρανοί ανοίγουν για μερικά λεπτά και έχουμε βροχή στη Νάξο… Κάτι …τσουρνιές που λένε και οι παλαιότεροι. Κι από τότε; Σιωπή. Σύννεφά έρχονται και φεύγουν χωρίς να μείνουν στο νησί. Αποτέλεσμα; Να βιώσουμε ένα ακόμη καλοκαίρι χωρίς βροχή. Τα στατιστικά στοιχεία είναι αμείλικτα… Τα καλοκαίρια της Νάξου είναι πλέον άνυδρα. Και το χειρότερο; Μειώνονται δραματικά οι ημέρες βροχής. Ο Σεπτέμβριος που παραδοσιακά έβγαζε βροχές για μία ακόμη χρονιά έμεινε στα …κουλούρια ή σε μερικές στάλες στα ορεινά του νησιού.
Όλοι κοιτάζουν προς τον Οκτώβριο. Αλλά έχοντας συμπληρώσει το πρώτο 15νθήμερο, όλοι φοβούνται τα χειρότερα. Έναν ακόμη μήνα στεγνό. Κάτι που σημαίνει ότι θα ξεπεράσουμε τις 144 ημέρες χωρίς βροχή που αποτελεί ρεκόρ εδώ και πέντε χρόνια. Αλήθεια πως αντέχουν οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι;
Και ο υδροφόρος ορίζοντας; Κάθε χρόνο όλο και πιο φτωχός… Όσο για το τι εστί υδροφόρος ορίζοντας; Είναι η ανώτατη επιφάνεια των στηλών (όγκων) νερού οι οποίες σχηματίζονται όταν τα νερά της βροχής, διαπερνώντας το έδαφος, συγκρατούνται μεταξύ στρωμάτων πετρωμάτων ανόμοιας διαπερατότητας. Η στάθμη του παρουσιάζει μεγάλες εποχικές μεταβολές, είναι δηλαδή χαμηλότερη το καλοκαίρι και ψηλότερη το χειμώνα.
Η φωτογραφία στο άρθρο έρχεται από τα Αγγίδια. Ψηλά… Είναι ένα πηγάδι με βάθος οκτώ μέτρα. Που λειτουργεί και ως δεξαμενή για να μαζεύει όμβρια ύδατα. Της βροχής. Αλλά όπως βλέπεται η κατάσταση είναι στα όρια… Οι κτηνοτρόφοι δεν αποκλείετε τις επόμενες ημέρες να προχωρήσουν σε μίσθωση υδροφόρων για να καλύψουν τις ανάγκες τους. Το έκαναν και πέρυσι τέτοια εποχή. Στα λιβάδια και με τις πατάτες (φθινοπωρινή καλλιέργεια) να είναι στο ζενίθ, το νερό είναι απαραίτητο. Και οι καλλιεργητές αναφέρουν ότι πλέον τα πηγάδια τους «ούτε 40 λεπτά νερό δεν μπορούν να μας δώσουν και επιλέγουμε την αγορά νερού»… Πριν από μερικά χρόνια, τα πηγάδια μπορούσαν να δώσουν ακόμη και δύο ώρες νερού για πότισμα. Για να μην πάμε δεκαετίες πίσω.
Και το ερώτημα που τίθεται; Αλήθεια ποια είναι τα έργα πρόληψης από τον Δήμο; Γιατί αυτές οι κινήσεις πρέπει να γίνονται σε συλλογικό επίπεδο… Και όχι ατομικά…
Οι γεωτρήσεις δεν είναι λύσεις,… Δυστυχώς, η προσπάθεια για την δημιουργία (Κατασκευή) Μονάδας Αφαλάτωσης έχει μείνει στα χαρτιά. Ακυρώθηκε. Και τι μένει; Το φράγμα Τσικαλαριού που θα ολοκληρωθεί την επόμενη δεκαετία και ο …Θεός. Δυστυχώς εκεί έχουμε φτάσει. Στο να περιμένουμε πότε θα βρέξει… Και είναι κρίμα δεν νομίζετε; Ένα νησί που στηρίζεται στον πρωτογενή του τομέα να μην έχει εναλλακτικές λύσεις για την άρδευση… Και με δεδομένο ότι χρόνο με το χρόνο πέφτει ο μέσος όρος βροχής, το πρόβλημα γίνεται όλο και πιο έντονο. Και όπως έχουμε αναφέρει και παλαιότερο «εμείς μπορούμε να πιούμε νερό μέσω αγοράς εμφιαλωμένου, χλωρίδα και πανίδα όμως;»
