Ο πατήρ Ιωάννης Μαϊτός με ανοιχτή του επιστολή μιλάει για τον «καλό ποιμένα» Πατήρ Κων/νο Λιανό, ο οποίος φέτος συμπληρώνει 50 χρόνια διακονίας και φέρνει στο φως ιστορίες από το παρελθόν και μέσα από τις ιστορίες του πατέρα του πατήρ Αυγουστίνου Μαϊτου, ο οποίος ήταν εφημέριος Γαλανάδου
Η ανοιχτή επιστολή του πατήρ Ιωάννη Μαϊτού, με σκοπό να μοιραστεί τις σκέψεις και αναμνήσεις του για τον πατήρ Κων/νο Λιανό, ο οποίος φέτος συμπλήρωσε 50 χρόνια διακονίας… Μιλάει για την γνωριμία του με τον πατήρ Κων/νο μέσω των γυμνασιακών χρόνων του, για την επαφή του πατέρα του πατήρ Αυγουστίνου Μαϊτού με τον πατήρ Κων/νο στις αρχές της δεκαετίας του 70 και τέλος για τις πρώτες του κινήσεις όταν βρέθηκε στο Γλινάδο Νάξου ως εφημέριος
Αναλυτικά η επιστολή με τίτλο «50 ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ» αναφέρει
Τίμησε η ενορία της Πανταννάσης Χώρας Νάξου σε μια ταπεινή εκδήλωση τον καλόν της ποιμένα π. Κωνσταντίνο Λιανό , που θυσιάστηκε συνεχίζει να θυσιάζεται για τα λογικά του πρόβατα. Συμπλήρωσε 50 χρόνια άοκνης και καρποφόρου διακονίας του αμπελώνα του Κυρίου. (1967 – 2017). Της ωραίας εκδήλωσης προεξήρχε ο σεπτός ποιμενάρχης Παροναξίας κος κος Καλλίνικος, ο οποίος μετά την προσφώνηση παρασημοφόρησε τον τιμώμενο πρωτοπρεσβύτερο π. Κων/νο με επιστήθιο σταυρό.
Ετίμησε τον καλό ποιμένα που φρόντιζε και φροντίζει τη λογική ποίμνη που πριν από πενήντα χρόνια ο πανάγαθος θεός του εμπιστεύθηκε για να ποιμάνει. Του είμαι ευγνώμων διότι εν έτει 1970 διορίζεται εφημέριος στην ενορία της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στο όμορφο Γλυνάδο. Εκεί αντάμωσε τον Γέροντα πατέρα μου π. Αυγουστίνο Μαϊτό που υπηρετούσε στο Γαλανάδο, εξυπηρετώντας συγχρόνως και την ενορία του Γλυνάδου. Καθώς με πληροφόρησε ο πατέρας μου τον διαδέχθη ένα νέο παιδί το οποίο του συμπεριεφέρετο ως πατέρας, ως αδερφός και φίλος. Από τότε, ο π. Κωνσταντίνος τον βοηθούσε, κρατώντας μαζί με του Γλυνάδου και την αλληλογραφία της ενορίας του πατέρα μου του Γαλανάδου.
Η γνωριμία με την οικογένεια Λιανού
Εδώ οφείλω να αναφέρω πως με την ευσεβή οικογένεια του πατρός Κων/νου γνωριζόμαστε από πολύ παλιά, από τότε που πήγαινα στο Γυμνάσιο στην ίδια τάξη με τον αδερφό του Μανώλη και μέναμε στη Χώρα στο ίδιο δωμάτιο που είχαν νοικιάσει οι γονείς μας, απέναντι ακριβώς από τα γραφεία της Μητρόπολης. Εκεί ερχότανε ο πατέρας του, ο αείμνηστος Παράσχος από τις Εγγαρές και μας έφερνε το φαγητό. Ο Κύριος να τον αναπαύσει στο ανέσπερο και λαμπρό του βασίλειο. Η άριστη επίδοση του Μανώλη θα του ανοίξει το δρόμο για το Μετσόβιο Πολυτεχνείο, σχολή Μηχανολόγων Μηχανικών, για να διορισθεί αργότερα Διευθυντής του Πολεοδομικού γραφείου Νάξου. Τώρα είναι συνταξιούχος. Ο Κύριος να τον δυναμώνει, να τον ευλογεί και να του χαρίζει έτη πάμπολλα. Όσα εν συντομία θα αναφέρω στη συνέχεια για τον πατέρα Κων/νο, τον νέο εφημέριο του Γλυνάδου είναι παρμένα από τα απομνημονεύματα του αειμνήστου πατέρα μου.
Οι βασικές προτεραιότητες
Τα πρώτα που ζήτησε όταν πάτησε το πόδι του, ο π. Κων/νος ως εφημέριος στο Γλυνάδο, ήταν, η αποπεράτωση του οικοδομικού συγκροτήματος του νέου Ιερού Ναού του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτη και μια αίθουσα, για να μαζεύεται ο πιστός του θεού λαός. Πίστευε, πως γύρω από τα δυο αυτά οικοδομήματα θα μπορούσε να οργανώσει και να ζωντανέψει την ενορία.
Και πράγματι η ενορία του Γλυνάδου ζωντάνεψε, άνθισε και κάρπισε. Το του αποστόλου Παύλου «βλέπε την διακονίαν, ην παρέλαβες εν Κυρίω, ίνα αυτήν πληροίς» το είχε πάντοτε μπροστά του. Αγωνίστηκε στα ανθρώπινα πλαίσια να γίνει ο Ναός του Αγίου Νικοδήμου αγνευτήριο των πιστών, εργαστήρι αγάπης προς κάθε ενορίτη του, να έχει ανασκουμπωμένο το αντέρι, να φτιάχνει λάσπη, να ανεβαίνει και να κατεβαίνει τις σκαλωσιές του ανεγειρωμένου Ιερού Ναού κουβαλώντας οικοδομικά υλικά και βοηθώντας τους εργάτες. Βιαζότανε να τελειώσει για να αρχίσει το πνευματικό του έργο. Και πράγματι έτσι έγινε. Με τη βοήθεια όλων των κατοίκων του Γλυνάδου πολύ σύντομα ο μεγαλοπρεπής Ναός του Αγίου Νικοδήμου στο Γλυνάδο ολοκληρώνεται.
Σιγά –σιγά άρχισε με τις Κυριακάτικες θείες λειτουργίες και με τις καθημερινές ακολουθίες. Πόσα παιδιά γέννησε στο αγιασμένο νερό της κολυμβήθρας βαπτίζοντας τα στο όνομα της Αγίας Τριάδας! Σε πόσα νέα ζευγάρια δεν ευχήθηκε «ευλόγησον τον γάμον τούτον και παράσχου της δούλοις τούτοις ζωήν ειρηνικήν μακροημέρευσιν, σωφροσύνην αξίωσον αυτούς ίδειν τέκνα τέκνων» !
Με τα μυστήρια του Βαπτίσματος και του Γάμου ο ιερεύς αποκτά πνευματικό σύνδεσμο, δένετε με τους ενορίτες του. Έτσι και ο π. Κων/νος συνδέθηκε με τους ενορίτες του, τους αγάπησε και τον αγάπησαν. Είπα προηγουμένως ότι, πρώτο του μέλημα ήταν να γίνει ο Ναός του Αγίου Νικοδήμου στο Γλυνάδο αγνευτήριο των πιστών, εργαστήρι αγάπης και προσφοράς. Και πράγματι έτσι έγινε. Με τις καθημερινές ακολουθίες, με τις Θείες Λειτουργίες κάθε Κυριακή και σε μεγάλες και επίσημες γιορτές, με την οργάνωση και καθιέρωση, άλλων λατρευτικών συνάξεων , προσπαθούσε όσο πιο τακτικά να συγκεντρώνει το λαό του Θεού μέσα στο Ναό, γιατί γνώριζε ότι οι ανάγκες του ανθρώπου δεν είναι μόνο επισιτιστικές. Είναι ανάγκες πνευματικές, υπαρξιακές, ψυχικές, εσωτερικές. Ανάγκες, από την ικανοποίηση των οποίων εξαρτάται το κατά πόσο ο άνθρωπος θα παραμείνει όρθιος στις επάλξεις του αγώνα του, ή θα καταθέσει τα όπλα.
Στο πλάι του πάντοτε η σεβάσμια πρεσβυτέρα Αδαμαντία, η οποία του στάθηκε αξία πρεσβυτέρα, αφανή πολύτιμη συνεργάτης στο έργο του. Μητέρα ιδανική, παπαδιά αγία και ευλογημένη στο σπίτι του, ζωντανό παράδειγμα υπομονής, αυταπαρνήσεως αγάπης, θεμέλιο και στήριγμα που, η αγάπη του Θεού του χάρισε για να καρπίσει η ιεροσύνη του .
Τώρα ο π. Κων/νος βρίσκεται σε άλλη ενορία. Είναι προϊστάμενος του Ιερού Ναού Παντανάσσης στη Χώρα Νάξου. Ο λαός του Θεού καταπλήσσεται και τον περιβάλλει με ιδιαίτερη αγάπη, αλλά και μερίμνησε, ώστε στη θέση του στο Γλυνάδο να τοποθετηθεί άλλος νέος εφημέριος, ακούραστος εργάτης του Ευαγγελίου, ένας ικανός δάσκαλος, ένας εξαίρετος ποιμένας, ο πατήρ Νικόλαος Βασιλάκης. Έτσι το καλό έργο που άφησε ο π. Κων/νος βρήκε πανάξιο συνεχιστή.
Αγαπητέ πατέρα Κωνσταντίνε
Είμαι σίγουρος πως παρέλειψα πολλά και σπουδαία ακόμη, από όσα προσφέρατε στην ενορία του Αγίου Νικοδήμου στο Γλυνάδο. Πιστεύω πως και οι ενορίτες σας θα με συγχωρήσουν και αυτοί για τις τυχών σύντομες αναφορές μου ή τις μη ηθελημένες παραλείψεις μου .
Εύχομαι αγαπητέ πατέρα Κωνσταντίνε στον Τριαδικό Θεό, στην Θεοτόκο και Θεομήτορα, την Βασίλισσα του ουρανού και της γης και μητέρα όλων των ανθρώπων, στον πάνσεπτον Ιερό Ναόν της οποίας διακονείται καθώς επίσης στον Άγιο Νικόδημο του Αγιορείτη, να σας χαρίζει, υγεία, σύνεση, ζήλο και δύναμη, ώστε να υπερνικάτε τις δυσκολίες να αντιπαρέρχεστε τις μικρότητες των ολίγων, να στηρίζεσθε στην αγάπη των πολλών και να συνεχίζεται με τη χάρη του Θεού το θεάρεστο έργο σας, που αποβλέπει στη δόξα του Θεού και στη σωτηρία του λαού του.
Σας ασπάζομαι μετά πολλής
Φιλαδελφίας και τιμής
Ελάχιστος π. Ι. Μαϊτός
