Ο Γιάννης Φραγκίσκος μετά από έναν μεγάλο κύκλο παρουσίας του στα τμήματα υποδομής του Πανναξιακού ΑΟΝ υπέβαλε την παραίτησή του για προσωπικούς λόγους
Είναι από τα πρόσωπα που έχουν στιγματίσει την αθλητική κοινωνία της Νάξου. Είτε ως παίκτης είτε ως προπονητής… Στην Σύρο ακόμη θυμούνται τις φωνές του ως παίκτης του Πανναξιακού ΑΟΝ όταν ένιωθε ότι αδικείται… Παρορμητικός… Με απίστευτη ενέργεια και πάθος με το βόλεϊ… Ώρες ατελείωτες στο γυμναστήριο για να γίνει καλύτερος…. Και αυτό το έκανε και ως προπονητής… Με το ίδιο πάθος και …τρέλα υπηρέτησε και υπηρετεί το χώρο που αγαπάει… Οι κόντρες του με τους διαιτητές ή τους αντιπάλους του γράφουν ιστορία.. Κανείς όμως δεν βρίσκεται να του πει κακό λόγο. Όλοι τον εκτιμούν. Τον αγαπούν. Και ο ίδιος λειτουργεί ως …σφουγγάρι για να μάθει. Και από τους καλύτερους. Αλλά έχει και τον δικό του εγωισμό. Μπορεί έως πρόσφατα να μην είχε το …χαρτί για να μην μπορεί να κάθεται στην άκρη του πάγκου (συνήθως είναι στην άλλη άκρη σαν τιμωρία), αυτό όμως δεν μειώνει το έργο του…
Και δεν το μειώνει γιατί είχε την ευλογία να έχει στα χέρια του καλές φουρνιές αθλητριών. Και οι οποίες τον βοήθησαν ώστε να μετράει τίτλους και ουκ ολίγους σε κάθε επίπεδο των αναπτυξιακών προγραμμάτων σε τοπικό ενώ έχει και αξιοπρόσεκτη πορεία σε εθνικό επίπεδο…
Ααα ναι μιλάμε για τον Γιάννη Φραγκίσκο. Τον γνωστό μας «Γενάρη»… Τον «Γιάννη μας» που έχει ταυτίσει το όνομά του με το βόλεϊ στη Νάξο τα τελευταία χρόνια. Και έμαθε ακόμη περισσότερα δίπλα στους προπονητές που έφερε ο Πανναξιακός στη Νάξο και με τους οποίους συνεργάστηκε.
Αλλά είπαμε… Και εγωισμός. Και αυτός μερικές φορές λειτουργεί και αυτοκαταστροφικά… Και χθες έφτασε για μία ακόμη φορά το …τέλος. Γιατί και άλλες φορές ο Γιάννης Φραγκίσκος έχει βρεθεί εκτός ομάδας. Για διάφορους πάντα λόγους. Και πάντα γύριζε. Γιατί πάνω απ όλα είναι στρατιώτης. Και πάνω απ’ όλα αγαπάει το βόλεϊ.
Αυτή τη φορά ο Φραγκίσκος επέλεξε ο ίδιος να ανακοινώσει την αποχώρησή του από τα τμήματα υποδομών του Πανναξιακού ΑΟΝ.. Επικαλούμενος «προσωπικούς λόγους» που είναι καθόλα σεβαστοί…
Και στην επιστολή του αναφέρει ότι: «Θέλω να ενημερώσω ότι μετά από 33 χρονιά συνεχούς προσφοράς σαν παίκτης, βοηθός προπονητή και τα τελευταία 4 χρόνια σαν προπονητής των αναπτυξιακών τμημάτων του Πανναξιακού ΑΟΝ, οπού κατακτήσαμε με τα κορίτσια όλους τους δυνατούς τίτλους με αποκορύφωμα την παρουσία μας τα τελευταία 2 χρόνια στην προημιτελική φάση του πανελληνίου πρωταθλήματος, αποφάσισα να μην συνεχίσω τη συνεργασία μου με την ομάδα για προσωπικούς λόγους. θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους όσους συνεργάστηκα και όσους πίστεψαν σε μένα και κυρίως τα κορίτσια με τα οποία κατακτήσαμε τα πάντα.
Με τιμή Φραγκίσκος Ιωάννης».
Ελπίζουμε όμως ότι θα επιστρέψει κάποια στιγμή. Όπως έκανε τόσες και τόσες φορές στο παρελθόν. Γιατί σε ένα μικρό τόπο, σε ένα νησί, άνθρωποι που αγαπούν τη δουλειά τους, το χόμπι τους είναι άδικο να μένουν μακριά… Είμαστε λίγοι και είναι κρίμα να μένουμε λιγότεροι…
Υγ.. για το θέμα της διαδοχής θεωρούμε ότι άμεσα η διοίκηση του Πανναξιακού ΑΟΝ θα δώσει λύση και δεν θα αφήσει ούτε μία ημέρα τις υποδομές (σ.σ. αποτελούν την καρδιά ενός σωματείου) χωρίς προπονητή… Τώρα μάλιστα που πρέπει να σχεδιαστεί η χρονιά..
