Η Νάξος είναι ευλογημένη από το Θεό. Είναι δεδομένο. Όμως εμείς εδώ έχουμε τάσεις αυτοκαταστροφής. Το αποδεικνύουμε με τη συμπεριφορά μας. Χωρίς σχέδιο κινούμαστε διαχρονικά.
Ακούγεται κουραστικό έτσι δεν είναι; Η καραμέλα «ο θεός αγαπάει τη Νάξο» έχει κουράσει. Και έχει κουράσει γιατί το επαναλαμβάνουμε συνέχεια για λειτουργεί και ως δικαιολογία είτε για τα καλά είτε για τα άσχημα. Και μου θυμίζει εκείνη την λαϊκή ιστορία που έρχεται από το στόμα του πατέρα μου… «Ιερέας εγκαταλείπεται σε ερημονήσι. Απ αυτά που βλέπεις στον κινηματογράφο.. Χωρίς νερό και φαγητό… Μετά από δύο ημέρες εμφανίζεται ένα ψαροκάικο. Προσφέρουν χώρο στον ιερέα, αλλά αυτός απαντάει «θα με σώσει ο Θεός» Και φεύγουν οι ψαράδες. Δύο ημέρες μετά έρχεται ένα πειρατικό. Οι πειρατές για κάποιο λόγο του προσφέρουν θέση στο πλοίο. Όμως και πάλι ο ιερέας απαντάει αρνητικά στη πρόσκληση με την ίδια δικαιολογία «Θα με σώσει ο Θεός»…. Τρίτη φορά μετά από ένα σύντομο χρονικό διάστημα που εμφανίζεται πλοίο. Μεγάλο κρουαζιερόπλοιο. Του στέλνουν βάρκα, αλλά ο ιερέας εκεί πιστός… «Θα με σώσει ο Θεός»… Και φεύγουν. Μοιραία έρχεται το τέλος. Ο Ιερέας πηγαίνει στους ουρανούς και συναντάει τον Θεό. Και του λέει με παράπονο «γιατί εγκατέλειψες. Σε υπηρέτησα πιστά όλα τα χρόνια της ζωής μου και εσύ με άφησες να πεθάνω»… Έκπληκτος ο Θεός απαντάει «μα σου έστειλα τρεις φορές βοήθεια με τον ψαρά, τους πειρατές, το κρουαζιερόπλοιο. Τι άλλο να έκανα»…..
Ναι αλήθεια τι άλλο να κάνει ο Θεός. Λέγεται ως ανέκδοτο ότι η Ελλάδα ήταν το δώρο του Θεού στους Έλληνες όταν ξεχάστηκαν στο …μοίρασμα της γης και έμειναν εκτός. Είχε κρατήσει την Ελλάδα να ξεκουράζεται την έβδομη ημέρα αλλά τελικά έκανε την καρδιά του πέτρα και χάρισε στους Έλληνες το χώρο που ζούμε σήμερα. Το ίδιο θα μπορούσα να πω και για τους Ναξιώτες. Μας έχει χαρίσει ένα ευλογημένο νησί. Με σημεία αναφοράς που δεν έχουν προηγούμενο σε άλλα νησιά ακόμη και γειτονικά. Κι εμείς; Απλά παλεύουμε να το καταστρέψουμε αυτό το νησί με κάθε τρόπο… Θέλετε παραδείγματα; Το νερό που είναι και επίκαιρο. Κάποτε η Νάξος ήταν το μοναδικό νησί που είχε τόσο καλό νερό. Όπως και η Άνδρος. Κι όμως σήμερα δεν έχουμε νερό. Το αποδεικνύει πλέον και η ίδια η Δημοτική Αρχή με βάση το πρόσφατο δημοσίευμα του cycladesvoice.gr… Μέχρι και υδροφόρες σκέφτηκαν αλλά κατόπιν εορτής. Και αναθέσεις απευθείας αλλά κατόπιν εορτής. Ακόμη και καμπάνια αλλά κατόπιν εορτής. Κινήσεις που ενδεχομένως να προκαλούν και ερωτηματικά για το χρόνο και τρόπο που γίνονται. Και αφού έπρεπε οι ταμιευτήρες να αδειάσουν, τα πηγάδια να στερέψουν και τα περισσότερα χωριά όλο το καλοκαίρι να έχουν πρόβλημα ύδρευσης. Ακόμη κα στο τελευταίο συμβούλιο ακούσαμε τα γνωστά «Ο Θεός αγαπάει την Νάξο» και ότι «παλεύουμε να φέρουμε το …χειμώνα νωρίς». Ούτε στο Game of Thrones αυτές οι ατάκες…
Χθες είχαμε το Νάξαθλον. Για πρώτη φορά μετά από 9 χρόνια δεν έγινε στη Χώρα της Νάξο. Αποκέντρωση έστω και με καθυστέρηση. Ξέρετε πως αντέδρασαν οι αθλητές που έδωσαν το παρών; «Μα καλά αυτό το παράδεισο που τον κρύβατε». Κι αυτό ως αναφορά για την Αγιασό. Την κρύβαμε; Όχι. Απλά έχουμε δώσει το βάρος εδώ και χρόνια στην περιοχή του Αγίου Προκοπίου, της Πλάκας και της Αγίας Άννας. Και το χειρότερο είναι ότι παρά τη προσοχή που δίνουμε, κάνουμε και εγκλήματα, όπως το σπιτάκι στη μέση της παραλίας στη Πλάκα… Και έτσι περιοχές όπως η Αγιασός, ο Καλαντός, ο Απόλλωνας ακόμη και η Μουτσούνα ή ο Πάνερμος μένουν μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Καλά που έρχεται και κανένας πρωθυπουργός και τα μαθαίνουμε.. Να μην πούμε για την ορεινή Νάξο…
Θέλετε άλλο; Το κυκλοφοριακό… Αδυνατούμε να το λύσουμε. Και φτάνουμε στο σημείο, στην είσοδο της πόλης, στην Ρήγα Φερραίου (και όχι Παπαρηγοπούλου αγαπητέ Αποστόλη) έναν δρόμο που μετά βίας να έχει πλάτος 4 μέτρα να παλεύουν άνθρωποι, αυτοκίνητα, ζώα να επιβιώσουν. Ε, δεν γίνεται …κάποιος θα χάσει τη μάχη. Και σίγουρα όχι το αυτοκίνητο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η φωτογραφία. Ενώ πριν μερικά χρόνια είχαμε και άλλα ατυχήματα… Γιατί δεν το λύνουμε; Όχι γιατί δεν μπορούμε. Αλλά γιατί δεν θέλουμε. Βλέπετε την αντίδρασή μας στο περιβάλλον; Καταστρέψαμε τις αμμοθίνες στο όνομα του κέρδους. Για μερικά τραπεζάκια παραπάνω. Πιο κοντά στη θάλασσα. Γιατί έτσι λέει «θέλει ο τουρίστας». Αλήθεια ποιος τουρίστας; Αυτό που θα φάει μία σαλάτα στα τέσσερα; Γιατί εκεί φτάσαμε…. Να έχουμε ρεκόρ αυξήσεων επισκεπτών αλλά άδειο ταμείο. Και αλήθεια έχουμε ρωτήσει τους επισκέπτες και δη τους επαναλαμβανόμενους γιατί έρχονται στο νησί; Φοβάμαι ότι οι απαντήσεις που θα πάρουμε θα μας ξενίσουν…
Κι όμως εμείς σταθερά εκεί… Αδυναμία σωστού προγραμματισμού και προοπτικής. Ο σχεδιασμός που θα δώσει ανάσες σ’ αυτόν τον μικρό παράδεισο όπως είχε χαρακτηρίσει ο Καζαντζάκης τις Εγγαρές όταν ήρθε να ζήσει για δύο χρόνια κατά προφανώς αυτός ο χαρακτηρισμός θα ήταν και για όλο το νησί…
Η Νάξος είναι ευλογημένη από το Θεό. Είναι δεδομένο. Όμως εμείς εδώ έχουμε τάσεις αυτοκαταστροφής. Το αποδεικνύουμε με τη συμπεριφορά μας. Χωρίς σχέδιο κινούμαστε διαχρονικά. Δεν είναι υπαίτιοι της παρούσας κατάστασης οι σημερινοί άρχοντες. Απλά… Συνεχίζουν στο μονοπάτι που χάραξαν κάποιοι άλλοι. Και εμείς δεν αντιδρούμε. Κι αυτό είναι το χειρότερο λάθος… Οφείλουμε σήμερα να αντιδράσουμε. Γιατί εάν αφήσουμε το νησί να παραδοθεί στο έλεος της καταστροφής θα είναι βλασφημία απέναντι στον Δημιουργό. Και είναι ότι χειρότερο δεν νομίζετε;
