Ο Ναξιώτης αρχιτέκτονας Μανόλης Κορρές έλαβε σήμερα την ύψιστη τιμή καθότι εκλέχτηκε τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών
Μέλος της Ακαδημίας Αθηνών είναι από σήμερα ο Μανόλης Κορρές. Η Ακαδημία Αθηνών εξέλεξε σήμερα τακτικό μέλος της τον Ομότιμο Καθηγητή του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, στην προκηρυχθείσα έδρα: «Ιστορία αρχαίας αρχιτεκτονικής-Αναστήλωσις».
Ο Μανόλης Κορρές, που έχει συνδέσει το όνομά του με τις αναστηλώσεις της Ακρόπολης και ιδίως με τον Παρθενώνα, αφιέρωσε όλη του τη ζωή στην υπηρεσία των αρχαιοτήτων. Σήμερα είναι μέλος του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου και πρόεδρος της Επιτροπής Συντηρήσεως Μνημείων Ακροπόλεως (ΕΣΜΑ) και έχει τιμηθεί με πολλά βραβεία, ανάμεσα στα οποία και διεθνή.
Ακολουθεί συνοπτικό βιογραφικό σημείωμα του νέου Ακαδημαϊκού:
Ο Μανόλης Κορρές, γεννημένος το 1948, σπούδασε στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (ΕΜΠ) από το οποίο πήρε πτυχίο αρχιτέκτονα το 1972. Στο διάστημα 1975-1977 έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πολυτεχνείο του Μονάχου, κοντά στον καθηγητή Gοttfried Gruben, έναν από τους πιο σημαντικούς μελετητές της αρχαίας ελληνικής αρχιτεκτονικής. Το 1992 πήρε το διδακτορικό του από το ΕΜΠ με την εργασία του «Συμβολή στην οικοδομική μελέτη των αρχαίων κιόνων».
Το 1975 και 1977-1979 εργάστηκε ως ημερομίσθιος μηχανικός στα Έργα Συντήρησης Μνημείων της Ακρόπολης (ΕΣΜΑ). Το 1979, ύστερα από διαγωνισμό του τότε Υπουργείου Πολιτισμού, στον οποίο και πρώτευσε, κατέλαβε οργανική θέση στο Υπουργείο. Το 1981 υπηρέτησε στη Διεύθυνση Αναστήλωσης Αρχαίων Μνημείων αναλαμβάνοντας τη θέση του Προϊσταμένου του Τμήματος Αναστηλώσεων. Το 1983 μετακινήθηκε στην Α’ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων και από τότε έως το 1999 ήταν Προϊστάμενος του Έργου «Παρθενών». Το 1999 εξελέγη αναπληρωτής Καθηγητής και το 2006 πρωτοβάθμιος Καθηγητής στο ΕΜΠ, από το οποίο και συνταξιοδοτήθηκε το 2015. Σε όλη την επαγγελματική του σταδιοδρομία υπήρξε ακούραστος και φιλομαθέστατος. Επίσης, συνεργάστηκε στενά με τον αείμνηστο Χαράλαμπο Μπούρα, τον οποίο πάντοτε θεωρούσε δάσκαλό του.
Το κυρίως διδακτικό έργο του Μανόλη Κορρέ αρχίζει από το 1999, όταν και εντάχθηκε στο διδακτικό προσωπικό του ΕΜΠ, και είναι πλούσιο τόσο σε προπτυχιακό όσο και σε μεταπτυχιακό επίπεδο. Δίδαξε κυρίως αρχαία αρχιτεκτονική, ιστορική τοπογραφία, αναστήλωση. Εκτός από το ΕΜΠ ο κ. Κορρές έχει διδάξει και στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο (ΕΚΠΑ), σε Διαπανεπιστημιακό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών. Kατά καιρούς και για μικρά χρονικά διαστήματα έχει διδάξει και στα Πανεπιστήμια της Pennsylvania και Berkeley των ΗΠΑ και έχει δώσει σεμιναριακά μαθήματα σε πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα της Ευρώπης, της Αμερικής και της Ασίας.
Μνημεία και Κορρές
Εχει συμμετάσχει, τις περισσότερες φορές με πρωταγωνιστικό ρόλο, στη μελέτη, συντήρηση και αναστήλωση πολλών ιστορικών μνημείων. Ανάμεσα σε άλλα έχει συμβάλει στην ανάδειξη μνημείων της Πελοποννήσου, της Θεσσαλίας, της Ηπείρου, της Μακεδονίας, της Θράκης, νησιών του Αιγαίου, της Αττικής και ειδικότερα της Θεσσαλονίκης, της Αμοργού, της Χίου, της Πάρου και της Αθήνας. Σχετικά με την τελευταία ενδεικτικά αναφέρονται το Ερέχθειο, το ιερό του Διονύσου και το Διονυσιακό θέατρο στις νότιες παρειές της Ακρόπολης, στο οποίο, από το 1980-1983, ήταν και ο υπεύθυνος του όλου έργου. Ακόμη εργάστηκε στο φρούριο του Πυθίου στο νομό Έβρου, στο ιερό της Δήμητρος στη θέση Γύρουλας στη Νάξο, στο ναό του Διονύσου στα Ύρια της Νάξου, σε ένα μεγάλο ταφικό μνημείο στα Ρηγαίικα Καλυδώνας Αιτωλοακαρνανίας, στο ιερό του Ποσειδώνος στο Μολύκρειον Αιτωλοακαρνανίας και εκτός Ελλάδας στη Νεάπολη, στη Νorchia της Ετρουρίας, στα Ιεροσόλυμα (κουβούκλιο Παναγίου Τάφου). Με τον Παρθενώνα έχει συνδεθεί περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο μνημείο. Από το 1983 και έως το 1999 ήταν ο υπεύθυνος των σχετικών εργασιών για την αναστήλωση και ανάδειξη του εμβληματικού αυτού μνημείου.
Υπήρξε ή εξακολουθεί να είναι μέλος της Επιτροπής Συντήρησης Μνημείων της Ακρόπολης (EΣMA), της Υποεπιτροπής Συντήρησης των Γλυπτών του Παρθενώνα, της Επιτροπής Συντήρησης Διονυσιακού Θεάτρου, της Επιτροπής Συντήρησης Ακρόπολης Λίνδου, της Επιτροπής Μαραθώνα, της Επιτροπής Συντήρησης Επικουρίου Απόλλωνος. Χρημάτισε επίσης Αντιπρόεδρος του Δ.Σ. του Οργανισμού Ανέγερσης του Μουσείου Ακρόπολης, θέση από την οποία παραιτήθηκε πριν από την επιλογή του αρχιτέκτονα, και μέλος κριτικής επιτροπής Διεθνούς Αρχιτεκτονικού Διαγωνισμού για την αποκατάσταση του ναού του Αυγούστου στο Pozzuοli της Καμπανίας, στη νότιο Ιταλία. Τέλος, από το 2006 έως σήμερα είναι τακτικό μέλος του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου (ΚΑΣ).
Του έχει απονεμηθεί το 1991 ο τίτλος του Ph. D. h.c. του Freie Universität του Βερολίνου. Είναι ακόμη αντεπιστέλλον μέλος του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου του Βερολίνου και μέλος της Koldewey Gesellschaft. Ακόμη έχει τιμηθεί με το Χρυσό Μετάλλιο της Ακαδημίας της Ρώμης (2013), το Αργυρό Μετάλλιο της Γαλλικής Ακαδημίας Αρχιτεκτονικής (1995), το Χάλκινο Μετάλλιο της Ακαδημίας Αθηνών (1989), το βραβείο Alexander von Humboldt (2003), τo Premio internazionale di archeologia, città di Ugento (Premio Zeus 2006), ενώ η Ακαδημία Αθηνών τον βράβευσε για το βιβλίο του «Η στέγη του Ηρωδείου και άλλες γιγάντιες γεφυρώσεις» (2014). Τέλος, έχει τιμηθεί από το Ελληνικό κράτος με το παράσημο του Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικος (1998).
ΛΟΙΠΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ
Α. ΕΚΘΕΣΕΙΣ ΣΧΕΔΙΩΝ. Ο κ. Κορρές διαθέτει εξαίρετες ικανότητες στο σχέδιο. Η αξία των σχεδίων του έχει αναγνωρισθεί διεθνώς, όπως συνάγεται και από το ότι έχουν εκτεθεί σε έναν μεγάλο αριθμό ατομικών εκθέσεων που έχουν πραγματοποιηθεί σε πόλεις του εξωτερικού.
Β. ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΕΚΔΟΣΕΩΝ. Έχει επιμεληθεί την έκδοση τριών καλαίσθητων συλλογικών τόμων ενώ είναι συνεπιμελητής και σε έναν τέταρτο.
Γ. ΕΦΕΥΡΕΣΕΙΣ. Έχει προχωρήσει στην εφεύρεση, σχεδίαση, ενίοτε και κατασκευή οργάνων και μηχανισμών, χρήσιμων για αναστηλωτικές, ανασκαφικές, σχεδιαστικές και φωτογραφικές εργασίες και γενικότερα για εργασίες μελέτης και ανάδειξης μνημείων.
Έχει συγγράψει δέκα μονογραφίες. Σε τέσσερις από αυτές είναι συν-συγγραφέας, ενώ η μία εξ αυτών είναι σε ηλεκτρονική μορφή. Ακόμη έχει εκπονήσει εξήντα πέντε επιστημονικές-ερευνητικές εργασίες, τριάντα ένα κείμενα σχετικά με τον Παρθενώνα και με άλλα κτίσματα και χώρους εντός ή εκτός Αττικής και μεγάλο αριθμό λημμάτων σε καταλόγους εκθέσεων, επιστημονικές εγκυκλοπαίδειες και ειδικά λεξικά. Σημαντικός αριθμός ετεροαναφορών στο έργο του, όπως και ορισμένες κρίσεις γι’ αυτό, επιβεβαιώνουν τη διεθνή του καταξίωση.
